bugün

uzun süreli potansiyel artışı anlamına gelen sinir hücresi mekanizmasıdır (kısaca ltp). sinaps iki sinir hücresi arasındaki iletişim ve bağlantı bölgesidir. sinyaller bu sinapslar aracılığıyla iletilir. sinaps bir kavşak ise demekki sinaps öncesi (presinaptik) ve sinaps sonrası (postsinaptik) isminde 2 sinir hücresi var anlamına gelir. eğer biz presinaptik sinir hücresinin tekrar tekrar uyarırsak, postsinaptik bölgede yarattığımız etki bir andan itibaren uzun süreli bir artış yaşamakta. Başka bir deyişle, sinirsel bir yol ne kadar sık kullanılırsa, aynı yolu gelecekte de kullanmak o kadar kolaylaşıyor. işte bunu sağlayan mekanizmaya ltp denmektedir. ilk önce Aplysia adlı ilkel bir canlı türünde keşfedilen ltp , memeli hayvanların sinir sisteminde, özellikle de hipokampuste de varolduğu bulunmuştur.

Bu, son derece önemli bir bulgudur, çünkü özellikle de hipokampusun, bellek işlemeden sorumlu belli başlı beyin merkezlerinden birisi olduğuna inanıldığı dikkate alınınca, ltp'nin öğrenmemenin ve bellek süreçlerinin biyolojik (hücresel) temeli olabileceğini düşündürür. ltp mekanizmasının reseptörlerini (Örneğin NMDA alıcı kanallarını) seçici bir şekilde durdurursak, ltp'yı önlediği, bunun da mekansal öğrenmeyi engellediği kanıtlanmıştır. ltp düşüncemizle sinirlerimizin şekillerini, reseptörlerini, etki güçlerini değiştirdiğimiz gerçeğinin ilk örneklerinden birisidir.

Sıçanlar ile yapılan deneylerde iki odalı bir kutunun karanlık bölgesine gitmeye çalışan denekler ayaklarından hafif bir şoka maruz kaldılar. Böylece karanlık odaya gitmemeyi kısa sürede öğrendiler ve aydınlık kısımda kalmanın daha faydalı olacağı bilgisi beyinlerine ''kazındı''. bunun üzerine beyinleri incelendi ve eskiye nazaran belli bölgelerde sinir hücreleri arasındaki iletişim gücünün arttığı ortaya çıktı. ltb mekanizmasını bozacak ilaçlar (nmda reseptör engeleyicileri) verildiğinde ise fareler öğrenememeye başladılar.

öğrenmeyle ilgili bir başka mekanizma için (bkz: neuroplasticity)