bugün

sadece saygı duyulası film. ne dense az gelecektir çünkü.
izlemeyenleri rencide etme hakkını kendimde bulduğum, aşkın ve sevginin çok çok iyi anlatıldığı 1994 fransız yapımı film.
--spoiler--
film boyunca leon'un aslında çocukluğunu yaşayamamış koca çocuk olduğunu görüyoruz. mathilda ise, ufak yaşında çok şey yaşamış; belki de yaşamaya bıkmış ama onu hayata bağlayan ufak kardeşine olan sevgisini ve o öldükten sonra intikam duygusunu görüyoruz.
--spoiler--
muhteşem jean reno filmi,hele sonunda sting in shape of my heartına bağlar ki orada bitersiniz zaten.
geç izlemiş olduğum film..

güzel film..

intikam iyi birşey değil matilda..
çünkü bir kez adam öldürürsen hiçbirşey eskisi gibi olmaz.
nasıl yani?_
tek gözün açık uyursun..
bittikten sonra ayakta alkışlanası, hem de öyle böyle değil eller patlayana kadar. mathilda'nın büyümüş de küçülmüşlüğü, leon'un giderek değişen kişiliği, her seferinde benmişim gibi rahatlatan stansfield'in * 'eeeeevrrryyoonee' diye bağırışı. izle ve kendini tutabiliyorsan ayakta alkışlama işte.
üstelik devam niteliği olmayan eşsiz bir anlatım. eğer 1-2-3-4 vs serisi yapılsaydı bu kadar insana koymazdı. bıkkınlık olur ve mana-anlatım-değer olarak bizlerdeki etkisi kaybolur, manalar anlam yitirerek erezyona uğraması kaçınılmaz olurdu.

tadında kalmış. hala bazen seyrederim. arşivimin eşşsiz gülü.
mathilda'yı izlerken insan kendinden utanıyor. bu nasıl bir yürek bu nasıl bir aşktır böyle. mükemmel bir film. defalarca izlendikçe kendine hayran bıraktırıyor.
sübyancılığı özendirmiyor değil.
durduk yere adamın amına koyan filmlerdendir. hiçbir sebep yoktur ama filmin sonunda bomboş hissettirir insana.
''Sanırım burada rahat edeceğiz leon'' son repliğinden sonra , arkadan yükselen shape of my heart şarkısını sevdiren güzide filmdir. (bkz: shape of my heart)
bir çeşit tomb raider eğitmeni.
iyi bir alışkanlık kazanıp film seyretmeye başladığımdan beri izlediğim en iyi film. lakin filmin son sahnesini aylar öncede olsa biri seyrettirdiği için ağlayamadım. az önce bitti ben de bittim. hadi sözlük günaydın. gün senin olsun.
Hayatımda izlediğim filmler arasında beni ağlatabilen, dünyadan koparan tek film. Harika ötesi.
küçük kızlara ilgisi olan bir tür kafayı yemiş tetikçi.
içinizde ki sübyancılık duygularına gem vurursanız matilda'nın ne olduğunu, leon'a neyi anlattığını, leon'nun ne olduğunu matilda'ya ne anlattığını gözlemlersiniz.

iki kişilik ve iki yaşanamamışlık-çocukluk,
aşkları,
mutlulukları,
önemsenmeleri,

tüm saflıkla.

hani bazen grip oluruz da,
bize verilen bir bardak ıhlamur,
doğum günümüzde alınan bir hediye,
sevdiğimiz için yapılan bir yemek,
üşüdüğümüzde yada uyurken üstümüzü örten birisi.

bazen bir iyilik isteriz. ihtiyacımız olmasa bile. yap da denize at denir ya, öyle bir şey.

diz kapağı ile göbeği arasında yaşayan insanımsıların anlayamayacağı bir şey.
film denildiğinde akla gelen başyapıt. izlerken mona lisa gibi olursunuz, ağlamakla tebessüm arası gitgel yaşatan fena bi hikaye.
harikulade bir baş yapıttır. oyunculuklarıyla, döneme baş kaldırıysa ve özellikle son sahnede ki soundtrack shape of my heart'la.
lakin kimse kendini kandırmasın ki filmde pedofiliye açıkça göndermeler var. Leon o yapı da bir adam değildir, kabul. kızın ki herkesin başından geçebilecek masum bir çocukluk aşkıdır, kabul ama yönetmen bilerek ve isteyerek buraya göndermeler yapmaktadır. ilk sahnede zoom outun mathilda'nın bacaklarından yapılması, beraber uyudukları gecenin sabahında kameranın mathilda'nın kalçasını çekmesi, mathilda'nın sürekli yaşıtlarına göre fazlaca dekolte giyinmesi vs. vs.
Belki amaç pedofiliye dikkat çekmektir yada filmin konuşulmasını sağlamaktır bunları bilemiyoruz ama filmde açıkça göndermeler mevcut.
bazen şeftaliyi pazar tezgahında gören insan vajina yı düşünürse bu onun saplantıları veya psikolojik sorunları olduğu için dir. mathilda nın durumu, estetik veya natural bir hal olarak film içinde bir enstante olarak algılama yapma yerine tabir i caiz ise sübyancılık damarımız kabarması bizim hatamız olmalı.
ay inanamıyorum... filmin 1994 yılında çekilmiş olduğunu filmi izlemeden bile biliyordum..
ama küçük kızın natalie portman olduğunu bilmiyodum. hatta tüm film boyunca natalie'nin ortaya çıkmasını bekledim lan.
küçük kız hakkında "vaay be... benzerliğe bak. hakkaten aynı natalie'nin küçüklüğü gibi" diyordum...

sonra film bitti natalie ortada yok!
entryleri okurken farkettim ki o küçük kız natalie'ymiş...

insanı şaşırtan bir film...
1994 yılının forrest gump, esaretin bedeliyle birlikte üçüncü incisi. hollywoodun altın senesinin güzide filmi..

aşkı, aşk filmlerinden daha iyi özetleyen bir film.

harika bir film.
Süper filmdir.
ne güzel filmdin, ne güzeldi seni izlemesi.
Sürekli koltuklarda uyuyan, delilercesine süt içen, saksıda yetiştirdiği çiçeğinden ayrılamayan sosyopat bir kiralık katilin küçük kızımız mathildayla birlikte gönüllere taht kurduğu film.
Hakkında ne yazarsam yazayım filmi izlediğimde oluşan duygularımı anlatamam. Kimsenin de anlatabileceğini düşünmüyorum şahsen. Ama gene de deneyeceğim:

Mathilda'ya aşık olursunuz. Léon'un yerine koyarsınız kendinizi. Stansfield'a durup durup söversiniz.

Müzikler, görüntü yönetimi, senaryo... Her şeyiyle sinema filmi ne demekmiş gösterir Luc Besson efendi. son sahnesinde çalan shape of my heart şarkısı insanı alır uzaklara götürür.
birçok kişiyi ağlattığı söylenen filmdir. beni ağlatmadı orası ayrı. ayrıca natalie portman'a hayran bırakmıştır.