bugün

Bu gece ikinci kez şahit olduğum olaydır. Kızımın ilk doğumunda müdahale edecek hiçbirşey yoktu. Onun için de benim için de bir ilkti. Ama kolay oldu. Sadece doğum yaparken onu sevip, okşayıp yanında olmuş, aynı zamanda çok da ağlamıştım. Kadın olmak böyle bişi işte. insan duygulanıyor... Ama bu sefer ki doğumu biraz sıkıntılı oldu. Arkadaşımı aradığımda doğuma müdahale etmem gerektiğini söyledi. Ne yapacağımı bilemedim bi an. Elimi sokmamı söyledi. Hem ağladım hem yaptım. Öyle bi duygunun tarifi yok. Yani hepsi bir aradaydı. Korku, heyecan, acı, mutluluk, merak... Öyle tuhaf bişey ki... Kızıma birşey olur korkusuyla yaptım evet. Çok ilginç bi deneyim oldu benim için. Ama şuan ki mutluluk ve rahatlamışlık hissi... Dört saat ecel terleri döktüm. O üç tane doğurdu, ben dokuz doğurdum. Kadın olmak gerçekten zor. Siz şimdi beni anlamayacaksınız da, neyse...