bugün

Sevdiğim bir şahsın başına gelen ibretlik hadisedir..

Hadise:

Adam yıllar sonra bi manita buldu, allahı var güzel kızdı. (bizimki de yakışıklı erkek ama fazla seçici olduğu için din olarak yalnız seçmişti bir süre...) Neyse ardından bu kızla tanıştı, çıkmaya başladılar, ama bir sorun vardı sanki... bizimki yıllardır biriken duygusal abazalığın etkisiyle bir süre sonra sevmenin bokunu çıkardı. Birbirlerinden ayrı bir hafta geçirseler, bir süre sonra eleman kızın adını duyunca tek hasret çekişte ikibuçuk ton çekiyodu.. Kızla mesajlaşıp bi konuda anlaşınca da evin içinde deparlar falan atıyordu, o derece.. "oğlum dur, evladım yapma, çocuum sakin" dedik ama dinletemedik.. Neyse bunun bu coşkusu bi süre sonra kıza itici mi gelmeye başladı noldu bilmiyorum kız elemanı terketti, terketti derken yanlış anlaşılmasın, öyle sert bi şekilde degil... O kadar sakin, o kadar cool terketti ki kız adeta terk etmedi bile, "bi sn şimdi geliyorum" dedi ve gitti, gelmedi... Nası desem.. panenka penaltısı gibi bi terkedişti bu.. Kız bizimkini füze gibi göndermedi yani, havada süzdü adeta.. Şutlamadı, hoplattı.. Zalimlik.