bugün

birden fırtınalar kopar...kalbi kararır; her yer toz duman.....görmezsin.. nefes alamazsın... ciğerlerin sıkışır... bağırmak isyan etmek gelir insanın içinden ... gözlerini yumarsın, dişlerini sıkarsın..... susarsın... daha fazlasını anlatamazsın.
genelde kızgınlık belirtisidir.

karşıdaki kişinin size küfür etmesi, bağırıp çağırıp gerekmesi gereken durumlarda suskunluğunu kullanması durmudur.

bazı durumlarda en ağır aşağılamadan bile daha ağır gelebilir.
alışkanlık haline getirilmemesi gereken davranıştır zira gerekmediği anlarda da susmaya başlanır. birilerini kırmamak, kötü söz etmemek için girilen bu yolda çok ilerlendiğinde dönüşü zordur. belki de yoktur.
sonradan "şunları şunları söyleseydim keşke" diye pişman olmak.
ancak, söylenirse de "keşke söylemeseydim" diye pişman olmak.

(bkz: iki ucu boklu değnek)
susmak birşey ifade edecekse hasmınıza veya dostunuza; konuşmaktan evladır..
konuşup kelimeleri yormak istemezsiniz.
söylenecekler manasızdır hislerinizin yanında, duygularınızı zebil etmek istemezsiniz.
anlayacağının garantisi yoktur, ona haksızlık etmek istemezsiniz... herşeye rağmen
eksilerek büyürsünüz...
susmak iyidir. öfkeliyken konuşmak anlık öfkenin dışavurumunu ve kısa bir sürelik rahatlamayı getirse de bir süre sonra insanın içini söylediği kelimeler kemirir. ve keşke söylemeseydim, keşke sussaydım der insan. söylenen söylenmiş, kırılması gereken kalpler kırılmış, bir yığın pişmanlık geriye kalmıştır. ve sonraa "merhaba iç huzursuzluğu"...
"bazen en güzel cevaptır susmak"
(bkz: susmak gerekirken geyirmek)
Içimde fırtınalar kopuyor bakma. Bana hep böyle olur.
Sıkıntıları halı altına süpürmektir.
konuşmak takat işidir. takatınız kalmadıysa payınıza susmak düşer. *
içine atmak, zamanında çok yapardım limit dolunca sıkıntı oluyor söyleyin gitsin.
güncel Önemli Başlıklar