bugün

geleceğin müteahhiti.
Her cocugun yaptigi birseydir. Guvende ve mutlu hissettirir eglendirir *
3-4 kişilik bir grupta yapılıyorsa bir noktadan sonra piçin biri o minderleri kahkalar eşliğinde tekmeliyip evi patoz eder. en güzel yanı da bu kısmıdır.
yapmayanımız yoktur sanırım. kapısı da genelde bir örtüden olurdu. ne anlardık bilmem. maslow hiyerarşisine bile bağlarım ben bunu ya neyse. güzeldi vesselam. şu an yeğenlerim yaparken bile içine girme isteğim var, o derece.
Çocukluğunu yaşamıştır. Ben yapardım ablam çatısına filan vurur bozardı. Hoş anılar değil bunlar. Olsun yine de çok zevkli bir oyun oynama şekliydi. Özendim şimdi nerede bu minderler...
yapmayan cocuga cocuk denilmez.
her çocuk gibi benimde çocukluğumda yaptığım eylemi yapan çocuktur. birde bunun sandalyelerin üstüne battaniye serip içinde evcilik oynama şekli vardır. şimdiki çocuklar yapar mi bilmem.
büyüyünce müteahhit olacak çocuk.
kucukken yaptigim eylem.
bendim o. içine ne varsa doldurur ailemi de kurdum böyle. bazen nefes alamayıp dışarıya çıkıp nefes alırdım. sonra bozulduk tabii.
bir de bunun battaniye yorgan altında olanı vardı o daha fantastik. denizin altında yaşadığımı düşünüp yanak şişirmeler. yaşlanmışız.
Oyun vakitlerinde evcilik oynarken yapardık hiç sıkılmadan 5 6 saat oynadım. Babamın işten gelmesine yakın toplardim.
özlenilen ve devam ettirilmesi gereken muazzam eylem. abi olduğumu en iyi hissettiren oyundu kendisi. zira kardeşime az emir vermiyordum. tabi şu vakitler sikinde değiliz adamın. işi gücü kızlara yazmak.
kendi halinde mutludur ta ki kendinden yaşça büyük abisi veya kuzeni gelip evini yıkana kadar.
Çocukluğumun en güzel, en güvenilir zamanlarıydı o evin içinde kaldığım zamanlar..

Keşke hiç büyümeseydim.
Her çocugun yaptığı eylem. Tabi minderleri olan bir eve sahip her çocuk. Sokakta ya da musambadan pencereleri olan evlerde yaşayanlar bile yapmak ister. Kendi yaptigi evinde güvende hissetmeye ihtiyac duyar cocuk dediğin.
yeni nesil çocuktur annesi bırakmadığı için dışarıya çıkamaz ve sokakta ki oyunun verdiği hazzı bilmez.
Aynı zamanda minderi dik tutup kendini yere teslim eden çocuktur.
Masumdur. En mutlu olduğu zamanlardan biridir.
hala hatırlarım. kendimi içinde güvende hissederdim
Bendim bu çocuk. Akşam olunca daha çok tadı çıkardı. Kardeşimle kıkırdaşmalar başlayınca babamın azarını yer hemen çiçek olurduk.
hayalgücü olan çocuktur. o evin içinde uyumak huzur verir.
Biz kızımla battaniyeden çadır yapıyoruz.
Kucuk bir libra iken ben ve kardesim. Annemde misafirlige gelirdi... guzel gunlerdi.
bir zamanlar ben

o zamandan belliymiş mimarlık seçeceğim.