bugün

Çevresi duvarlarla örtülü Bir düzlüktesiniz. Keşkeleriniz bir bir birikiyor ve büyük bir dağ oluşturuyor. Büyüdükçe kapladığı alan artıyor ancak bulunduğunuz düzlük hâlâ aynı düzlük. Köşede, duvarla dağ arasında sıkışıyorsunuz sonunda yaralarınızla ve son cümleniz "keşke bu kadar keşke diyeceğim şeyler biriktirmeseymişim" oluyor. işte o an dağ son hamlesini de yapıp sizi eziyor.
Yok oluyor, bitiyorsunuz.

Keşkeler biriktikçe size zarar verir ve sizi tüketip bitirir.
biriktirip keşkek yapılır.
hiç sevmem.
bulamaç gibi kusmuk gibi.