keşke unutabilsem denilen şeyler

anneyi kaybetme acısı bunlardan değildir. unutmak değil aksine tekrar tekrar hatırlamak ve o acıyı tekrar yaşamak istersiniz. kalbinizde ağırlığını hissetmek, derin derin nefes almak,anılarda zikniniz kaybetmek, bir iki damla gözyaşı içinizi temizler adeta. acının narkotik etkisi diyorum ben buna.

(bkz: yazarların en utandıkları olay)

insanoğlunun beyninin sırlarından biridir. en gerekli bilgileri, ders notlarını, hayati bilgileri kolaylıkla unutan beyin; insana en çok acı veren, insanı en çok üzen, hatırlanmak istenmeyen şeyleri inadına unutmaz.
bu bazen bir tek söz, bazen bir tek tavır, bazen bir tek veda dır. bazen üzüntü, bazen utanç, bazen pişmanlık.
unutmak için ne yapsan da durur durur akla gelir "soyka".

ortaokulda yakalamaca oynarken yanlışlıkla bir erkeğin götüne vurmuştum. hıammına ya. lan hatırlatmayın. off. ben gidiyorum.

çoğunlukla utanç anlarıdır. geçen yılbaşında üzerine kustuğum kızın o "ııyyyy" sözünü bir türlü unutamıyorum AMK.

Unutmak deilde, etkilemese, hee tamam deyip geçsem oda yetecektir.

ailemin günden güne yaşlandığını görmeyi.

eski sevgili eski defterler.

son 10 yılı keşke unutsam .

bundan sonraki her şey.