bugün

Çok sevdiğim bir insanı ameliyathanenin önünde beklediğim andır .
annem ağabeyime gitti evde eksikliğini, yokluğunu hissediyorum, gidip kaçıracak durumundayım.. allah'ım daha beterinden koru.
sağlığın elden gittiği an.aile bireylerinin başına herhangi kötü biseyin geldiği an.
babamı kaybettiğimde hissettim.
çok fazla yeteneğe, ilgi alanına sahip olup da hepsine birden yetecek zamanımın olmadığını hissettiğim anlardır. günde yaklaşık dört ila beş kez yaşarım.

belki bu öyle pek bir sıkıntı gibi gelmedi şimdi size. bense bu problem yüzünden panik atak hastası oldum, dilimin altı ativan almaktan nasır tuttu. potansiyelimi kullanamamak benim ölümümdür arkadaşlar. günde dört-beş yerine sekiz-on saat uyumam benim ölümümdür. zaman ve uyku düzenim en büyük düşmanımdır, çaresizliğimin nedenidir.
Tam yazacagim o anlarimdan birini bi bakiyorum insanlar annesini babasini kaybetmis. O zamanlar diyorlar en caresiz oldugumuz anlar. Vazgeciyorum kendi caresiz kaldigim zamani cunku bir onemi kalmiyor. Sukrediyorum halime.

Kendi adima bu saatten sonra olmayan anlardir..
banyo yaptiktan sonra yanima yeni ic camasiri almadigimi farkedince ben.
annemin karşımda ağlarken elimden hiçbirşey gelmediği andır. ben senin o gözyaşlarından öperim kadın!
Annem ağlarken engel olamadığım her an.
Huzurevindeki şaziye teyzemin, belki benim evladım olsa burada olmazdım dediği o an.
2 sene önce kümede kalma savaşı verirken 90+4'te yediğimiz gol ve bütün takımın yere yiğilmasi. Adeta yıkılmıştık.
sabah alarm öttüğünde yaşadığım hissiyattır.
Saçlarım aşırı derecede dökülmeye başladığı an.
Sınav sonuçlarının açıklandığı o an.
insanların dört gözle beklediği o sinir krizinizden sonra, hissettiğiniz o yalnızlık hissi. işte o an anlarsınız ozamana kadarki dostlarınızın "sözde" olduğunu. O günden sonrada hiçbirşey eskisi gibi olmaz zaten. ama o kadar güveniniz sarsılmıştırki sinirlenmeye bile artık cesaret edemezsiniz.
Kızılay metrosunda ailemden kilometrelerce uzaktayken ve bu şehre geleli 1 hafta olmuşken hüngür hüngür ağladığım andır.
birisi beni çok sevdiği halde karşılık vermediğim an. insan miyim dedim kendi kendime biri sana sevgi dolu gözlerle bakıyor ama sen sadece bos gözlerle bakabiliyorsun elinde degil.
boşandığım an.

hayatınızın yarısını boşu boşuna heba ettiğinizi düşünün. hah işte öyle bi his. boktan.
Sevdiklerimin ellerimdrn kayıp gittiğini hissettiğim an.
-Hiçbir şey yapamamanın verdiği çaresizlik.
-Sonucunun ne olacağını bile bile hayata devam etmek.
Kimseye vermesin.
çok değer verdiğiniz birisinin kesinlikle haksız olduğunu bildiğiniz halde sizi herhangi bir olay yüzünden suçlaması ve onu kırmamak için bir cevap verememeniz.
gecenin bir yarısı kanayan ellerimle karakola zor bela gittiğim gün. yanımdaki koltukta 12 yaşındaki kızını kaybetmiş bir adam ağlıyordu. ben ellerime bakıp "bu benim başıma nasıl gelir" diye ağlıyordum. ikimiz de bekliyorduk birinin bizimle ilgilenmesini. ama oradakiler için bir travestinin neden çükünü kesmediğini dinlemek daha önemliydi.
tuvalete girip işimi gördükten sonra tuvalet kagıdının bittiğini fark ettiğim andır.
evlenirsem çocuğumun olmama ihtimali olduğunu öğrendiğim an.
Muhteşem bir rüyanın ardından telefonla aradığımda aldığım cevap karşısında gerçekten çaresiz kalmıştım.
nasıl bir ülkede olduğumu idrak etmemle başlayıp, hala devam eden zaman dilimi.
Etrafım çok kalabalık fakat kendimi delicesine yalnız hissettiğim andır.

Hani herkes ben senin yanımdayım der ama siz yine de yalnızsınızdır. Öyle bir şey..
Gündemdeki Haberler
güncel Önemli Başlıklar