kendini küçük görmek

başkalarına karşı kendini sıradan ve değersiz bulma hissidir.
(bkz: kendini ezik hissetmek)

dışarıya gösterilense durum sadece ( ki kendisi alçakgönüllülük olur ) fiil kendini küçük göstermek olur ,fiili yapan öznelerin yanında insan kendini rahat hisseder. ama eğer olay içten içe hissedilen bi şeyse o kadar kötüdür ki , birisi gelip sen şöylesin sen böylesin dese de ,insan tüm hayatını boşuna geçmiş hisseder , aldığı yola bakar çalılıktan başka bişi göremez. annesinin yanına kıvrılmak uyumak ister ağzında hep o kötü koku , midesinde hiç geçmeyen bi ağrı ve ister istemez girişilen kıyaslamalar. böyle anlarda başkalarının kendinden kötü hallerini düşünmek bile çare olmaz , çünkü insan bi kere kendi değerini biçmiştir gözünde başkasının değil. gene yükseltecek olan da insandır ama genelde bu noktada insanlar sanırlar ki başkalarını da küçük görmek onların değerini yükseltecek bu sefer de kasıntı olurlar ama içten içe de bilirler ki onların değeri belli , gerisi sadece iyi pazarlama.

(bkz: asagilik kompleksi)

maddi imkanlarla ya da imkansızlıklarla alakalıdır. arada sınıf farkı olduğunu düşündürür insana. bazen bu kişinin kendi hüsnü kuruntusudur, bazen de içten içe karşı taraftan hissettirilir. bu duygu büyürse çok yıkıcıdır.

başkalarını büyük görmektir.
küçüklerin küçüklüğü büyüklüğünden, büyüklerin ise büyüklüğü de küçüklüğündendir.

hiç beceremediğim duygudur. Esasen saçma gelir. Nitekim saçma geldiği için bu duyguyu benimsemedim, benimseyemedim.

kendini aşağılamak, baştan kaybetmektir. yahu kimse senden değerli değil hayatta, siktir et ne büyütüyorsun insanları gözünde. kendine güven, bi dik dur, bi inan kendine, yapabileceklerinin ve yaptıklarının farkında ol. kim tutar seni?

farkına vardığım durum.

Siyasetçilerin en sevdiği insan davranışı.
Önce şahsiyet olamayan gruplaşmaya daha meyillidir.
Grupla kendini yücelmiş hisseder ve grupla düşünür. Kendine özgü düşünce üretemez. kalıplarda kalan insanları da yönlendirmek oldukça kolaydır.