bugün

ilk okulda şöyle oluyordu;

+ben bugün kelimeyi cümle içinde kullandım.
+benim babam kelimeyi cümle içinde kullanır.

vs... (bkz: ilk okula giden her çocuk biraz maldır).
Türkçedeki en zorlama, iğreti duran uygulamalardan biridir. hayır o kelime saçma sapan bir şekilde cümlenin içine yerleştiriliyor. örneğin, atmaca. ben bugün atmaca gördüm. Böyle bir cümle kurulumu ne katabilir ki?