bugün

mevzu sutas kasar’sa cok da yadirganmayacak olay.

edit: favori peynirim!
beyaz peynir: hani bana.
o kare tost ekmeğinin kenarından akan, damağın üzerinde inanılmaz bir lezzet bırakan efsanevi peynire duyulan bağlılıktır. fesata bağlamadıkça sevilir, istenir, yenir, beklenir. *
rakı içen kişi eylemi. kuru kuru gitmiyor be hafız.
tost yapmaya kıyamaz insan. yapsa bile yiyemez.
kaşarlı tostuda sevmeyi gerektirir.
bir (bkz: salama asik olmak) degildir.
Karslıysan muhtemel olan durumdur. Malum meşhur Kars kaşarı.
Edit: içi temiz olan yazarlar derneği.
hele böyle pizzada da sağlam eriyorsa, yeme de yanında yat...
malların yapacağı eylem.
büyük konuşmayın bence zira gönül bu.
beyaz peynire aşık olanlarla ciddi sorunlara yol açabilecek bir durumdur.
Gönül bu.
Ben içki, sigara içen ve gece kulüplerine giden bir kıza âşık oldum.

Zaten imkansızdı, aslında iyi ki olmamış.

Biz yürütemezdik.
özellikle kars kaşarıysa damak tadı olan kişidir.
aşk güzel şeydir.
ben daha çok beyaz peynirle domates ikilisine aşığım.
kaşara aşık olmak falan değil direkt olarak aşık olma eyleminin ya da içgüdüsünün kendisi malcadır zaten bir şekilde kategorize etmenize gerek yok. aşık olmak, özel hisler beslemek falan gayet sürrealist saçma salak irrasyonel bir olgudur.
(bkz: boynuzlanmak)