adı mühim olmasa da maliyet ve kullan at tekniği mantığı ile düşünülüp icat edilmiş pis bişey.
ilk çıktığı günden bu yana hızla daha küçükleri ve farklı versiyonları(mentollü,kolonyalı vs)çıkan her kızın mutlak suretle çantasında yerini daimi koruyan ve taşımayan kıza kız demeyeceğim(ei oluo lazım olunca market yerine en yakın kıza başvuruon)nesne.
istek şarkı isterken kullanım alanı artan cisim
iticidir, soğuktur, sentetiktir. canım mendil geleneğinin sonudur. fevkalade ayıptır. bi sefer aynı kağıt ile kıçın da silindiğini düşünmek iğrençtir. kağıttan ha mendil yapıp terihi silmişsin, ha kıçını. bu ne boktan bi şeydir ki, sevgilinin saçını kenarına işleyemez, yanık olduğun kişinin alması için yere atamazsın!
kullanmaya ve kullanılmasına kıyamadığım nadir şeylerdendir.

paketinden çıkarttığınızda öyle güzeldir ki, fakat işiniz bittiğinde "iyyyy, aman elim değmesin" diyerek çöpe nefretle atılır.

bembeyaz, yumuşacık, saf ve tertemiz bir mendil. her kış insanların burnunu dayayıp, naralar atarcasına kirletmesi insanlığımızdan utanmamıza bir sebeptir.
kullanılıp bir kenara atılandır her zaman. en zor anımızda ihtiyacımızı karşılayan, sonrasında ise umrumuzda olmayandır.. ihtiyacımızı görüp atarız işte ne farkeder ki ?? altı üstü bi kağıt mendil..
en önemli buluşlardan biri.
”‘Kağıt mendiller…’ diyerek cebimden bi tomar çıkardım ve sevdiceğime gösterdim. işte bize dayatılan hayat da tıpkı bunlara benziyor. Kullan, işini görsün ve at, unut onu, sonra yenisini alırsın. Bireyin topluma yabancılaşmasının ilk adımı olan tüketim toplumunu çok güzel özetliyor bu mendiller. Ben var ya, bu tüketim toplumu hadisesinin orta yerine sıçayım sevgilim. Dev şirketler insanları sürekli tüketime sevk ediyor. Ve bizim yapabileceğimiz hiçbir şey yok. insanlar yiye yiye dana gibi götlerle gezer oldu. Ha şişmanladın mı? Kolay, aynı firma sana light ürünler sunar. Markaları da insanlaştırdı pezevenkler. Daha doğrusu insanlaştırmadılar da bize öyle sundular. Korur, baştan çıkarır, yolda bırakmaz, güven verir, kıskandırır. Sanki ürün değil bizim mahalledeki Sebahattin abi, öyle mükemmel bir insan evladı sanki.”

umut sarıkaya.