kazık yemek

fazla yenmesi halinde bağımlılık yapıyor. mesela bana yaptı. insan ilk yiyişte bir hüzünlenmiyor değil, hafif hüzünden sonra hazmetme evresi başlıyor, ondan sonra kabullenip bir daha olmayacak- buna izin vermeyeceğim evresi, sonra yine bir döngüye bağlanıyor her şey.
ben ise öyle bir evredeyim ki; artık kazığı yiyorum kazık içimdeyken ' yaa ben biliyordum ki zaten bunun gireceğini ' diyebiliyorum.
( bir ah de, oh de, ağla sızla de mi mal. en kısa zamanda pollyannanın yanında staja başlamak gibi düşüncelerim de mevcut)

Hadi maddi konuda yiyince acısı zamanla geçiyorda manevi açıdan yiyince insanın içinde hep bir acı kalıyor, en kötüsüde kendini aptal gibi hissediyorsun.

dosttan yendiğinde daha bir tatlı olmakta daha bir haz vermektedir.

elekronik ürünlerde ülkecek yediğimizdir, benzinde var tabi ama kazık sahipleri farklı.

en sevdiğim duygu durum biçimi.
senede bir ya da iki kere başıma gelir.
başlangıç, soğuk meze, ara sıcak derken tatlı ile öğünü bitirir masadan kalkarım.
sonra soda ne fayda ola ki.
hiç.

en yakın arkadaşım dediğim tek dostum dediğim insanın bana yaptığı eylem. bugün itibari ile kız arkadaşından öğrendim.

Kilo aldırıyo ama uzak duramıyoruz.

kurşun yemekten daha çok acıtır.

Trabzonda yaşıyorsanız hiçte zor olmayan eylem.

görsel