karısının atletini giyen koca

benimdir. evet.
Çalar saatin sesiyle yatağımdan zıplayarak elimi yüzümü yıkamadan giyinmeye başladım. Çocuk bütün gece mızmızlandığı için hanım ancak sabaha karşı uyumuştu. Rahatsız etmeyeyim kimseyi diye giyindim, elimi yüzümü yıkadım, ekmek arası peynir koyup koştura koştura iş yerine vardım. Vardım ama ne varış. Oturdum, daraldım, patladım. Ulan gömlek mi çekmiş atlet mi küçülmüş sandalye tepesinde hareket bile edemiyorum. Aklıma hemen normaldir göbek yaptın bu aralar geliyor ama atlet öyle bir baskı yapıyor ki ne göbek kaldı ne bir şey. Mesaiyi zar zor tamamladım vardım eve baktım kimse yok. Komşudadır bunlar dedim gömleği çıkarıp dolaptan soğuk su almamla kapının çalması bir oldu. Açtım kapıyı rahat bir şekilde. Üstte oturan 2 bayan öğretmen, hanımı akşam çaya davet etmeye gelmişler. He hanım mı gelir birazdan diyorum ama kızlar kızardı bozardı phhh phhh yapıp duruyorlar. Tamam hadi dedim kapıyı kapadım. içeri girdim ulan şu atleti de çıkarayım dedim amanın. Bir baktım dantelli gibi. Hızlıca çekip çıkardım. Hakkaten hanımın atlet. Oturdum 5 dakika sonra hanım geldi. Merhaba dedi, napıyorsun? iyiyim dedim yutkundum anlatamadım. Akşam gitti tabi çay içmeye, sanırım kızlarda söyleyememiştir. Şimdi çamaşır yıkanınca kendim ayırıyorum raf raf.görsel