bugün

geceleri yatarken kapının kapalı olması; odanın içinde ruhum daralıyormuş hissini uyandırır bende.

kapı açık şekilde uyuyabilmek için de evde kimse olmaması lazım, zira en ufak sese uyanıyorum.
(bkz: soner arıca sendromu)
Kapıdan girecek yabancı varlıklara karşı açık ve korkusuz insandır o. Dikkat edin derim.
kapısı kapalı olmayan odada oturmak psikolojik olarak gerginliğe sebep oluyor bazı kişilerde. en hafifinden bir rüzgar esse bile batıyor o aralık kapı. en güzeli kapısı kapalı battaniyeye sarılı bir şekilde kendinle kalmak.
Kapısı açık odada uyurken, birinin kapıdan beni gözetlediği hissine kapıldığım için asla olamayacağım insandır.
"itlik" olsun diye kardeşimin kapısını açık bırakıyorum. Mükemmel bir his bence.
Hep ozenecegim insandir. Asla uyuyamam ve ben uyurken biri kapiyi acarsa saniyesinde uyanip saldiririm.