bugün

Kan verirken bayılma durumudur. Kendime çok güveniyordum ki zaten bende bir sorun çıkmadı. Ama kendimle birlikte zorla götürdüğüm arkadaşım için aynısını diyemeyeceğim. Aslında korkuyormuş ama ben gülmeyeyim diye gelmiş. Neyse gittik formu falan doldurduk derken önce bana taktılar sonra arkadaşıma. Magi yanımda kalsın diyerek adamı ikna etti ve yatağını benim yanıma aldılar. Neyse onada ayıla bayıla igneyi taktılar. O gün ders bitti. Evvelsi gün arkadaş bir ton küfür etti bana. Dün gece bayılmış hastaneye kaldırmışlar. Bende ortamı yumuşatmak için hayır kazandın falan diyerek susturdum.
Bu da böyle bir anımdı...
bu yine iyiymiş.

geçenlerde gittiğim kulak muayenesinde gerçekten bayıldım. uyandığımda hasta yatağındaydım, yanımda da tanımadığım bir adam ve doktor vardı. o adam beni taşımış (ağırım aslında nasıl kaldırdı bilmiyorum)

buralardaysa kendisine teşekkürler. kahramanım benim!
Hic basima gelmedi
cok uzun zamandir da bayilmiyorum
keske benim de basima gelse
Bunu istememin sebebi tamamen merak
en son kucukken bayilmisim
o zamanlarda da cocuktum nasil bir sey hic hatirlamiyorum.
ne cansız kansız insanlarsınız yaa.. bende tam soracaktım kaç ünite diye bir baktım 4 tüpmüş hatta son 2 tüpte fenalaşmış.. ben 12 yaşındayken 10 tüp kan verdiğimi hatırlıyorum tabi şeker takviyesi yapıldı başım falan döndü ama o kadarda kötü olmadım.. zaten normalde de 5-6 tüp her insandan alınıyor.
ilk kan verdiğimde eşiğinden dönmüş olduğum olaydır.

en başta iyiydi aslında her şey. sonra bir an gözlerim karardı. kulağımda aşırı bir çınlama derken hemen dik bir şekilde oturttular, bayılmadık. kandan korkmam korkmam da, sanki kolumda kan kalmamışta, kan dengem bozulmuş gibi hissetmiştim. *
ancak daha sonra alışınca, bir şey olmuyor.
hayattaki buglarimdan birisi. bu zamana kadar kac kez kan verdiysem hepsinde istisnasiz bayildim. igne koluma girerken dunyam karariyor. kan grubum da 0- yani onemli bir kan grubu ama bu yuzden bagis yapamiyorum.
her kan verdiğimde başıma gelen olay. Nedenini de bilmiyorum.
tarafımca çok araştırılan konudur.

ablam, çocuk ve ergenlik döneminde hiç bayılmazdı. yetişkinliğin başından itibaren her kan verdiğinde bayılmaya başladı. böyle bir durum varsa bakılması gerekenler: kan değerleri, tansiyonu, kan tutuyor mu araştırması gibi şeyler.

hepsine uzun zamandır baktırıyoruz. kanı az değil, değerleri tam, bir hastalığı yok, iğneden korkmuyor, kan tutmuyor, psikolojik olarak olaya kesin ben bayılırım olarak bakmıyor.

artık her seferinde bayıldığı için, hadi bakalım iki dakika sonra bayılacaksın diyip ona bayılacağı bir döşek, ayağına koyacağımız bir yükseklik ayarlıyoruz. çok komik. uyandığında artık gülerek uyanıyor. ehehe yine mi falan diye.

bununla da eğlenmezsin ya.
ulan şu kana bak be böyle kıpkırmızı kan kimsede yok bayıldım valla kendi kanıma şekli. harika olay
en son kan bağışında bulunulduğunda az kalsın başa gelecek olmuş olandır. o hemşireyi bir kez daha saygıyla yad ediyorum. damar diye eti delip kemiğe sapladı parmak kalınlığındaki iğneyi.
Evham başka sebebi yok. Benim yeğen de çocukken twk başına karanlık odada uyurdu herif 20 yaşına geldi ışık kapalı uyuyamaz oldu. Bazen bazı insanlarda sonradan korku gelişiyor olmayan şeylere vehmediyor.
(bkz: hemofobi).
sebebi ani tansiyon düşmesidir. korkmasanızda başınıza gelebilir.