kalabalıkta kaybolmak

suç işlemeyi planlayanın, işini gördükten sonra düşündüğü ilk eylemlerden birisidir.

kalabalık şehirlerde insanların bolca yaşadığı his. kendinin önemsiz olduğunu hissedersin kalabalığın arasında. toplumun bir parçası olsanda insanların çığlıkları arasında kaybolursun.

buyruk gibi kestim sol elimi dirilişlere
rüzgarlara haykırdım tüm sessiz harflerimle
dalgalar öptü alnımdan,
koynumdan kaçtı artık yıldızlarım.
uzak dediğim yanım damlarken avuçlarıma;
fırtınalara gark oldum, dirimlerde yok oldum..
bir tutam zencefil değerken parmak uçlarıma;
KALABALIĞINIZDA KAYBOLDUM...

--spoiler--
''az yedim çok içtim.hala içiyorum.alkolü kendime yakıştırdım.her türlü uyuşturucadan tattım.bağımlılıktan nefret ettim.gitmemi, terk etmemi engeller diye.ne bir maddeye ne bir insana bağlandım.sırf bunu kendime kanıtlamak için eroin kullandım,aşık oldum.ikisini de arkama bakmadan bırakıp gittim.geçmişe tükürüp geleceği çiğnedim.dünyayı bir oyuncağa çevirdim.ayak basmadığım yer kalmadı. kalan varsa, onları da amuda kalkar geçerim''
--spoiler--

--spoiler--
"artık zamanı geldi. artık acı zamanı. siddetin siiri duyulmalı. kargasa baslamalı. ınsanlar aglamalı. dünya üstündekileri kusturacak kadar hızlı dönmeli. perde aralanıp iceriye kanın soguk kokusu yayılmalı. ıftiralar, takipler, tahminler, tehditler, intikam yeminleri megafonlardan evlere sızmalı. görünmez adamların barbecue partilerinde ücüncü dünya ülkelerine bictikleri kefen yırtılmalı. arkasında hicbir teskilatı güc bulunmayan parmak tetigi cekip tek basına bir insanın sahip olabilecegi bütün deliligi göstermeli. uyuyan halkların yataktan düsme zamanı geldi. gözkapaklarının jiletlerle kesilmesinin zamanı."
--spoiler--

küçükken en korkulan şeydir. büyüdükçe zevk verir.

En kötüsü kendi kalabalıgında kaybolmaktır. Sorunlar,yaşanılan acılar ,kararsızlıklar , umutların yavaşca azalması , artık ayakların yürektekı agırlıgı taşıyamaması , aynaya her baktıgında artık kendını tanıyamamak '' bu benmıyım '' demek .. kendı dunyasında benlıgını yıtırmek .