iş arkadaşını hiç sevmemek

iş ortamınızı paylaştığınız insanı davranışlarından, kişiliğinden, giyim kuşamından ötürü hiç sevmemektir.

zordur. makasla, zımbayla, falçatayla fanteziler kurar insan.

(bkz: iş arkadaşının manyak olması)

seçme şansının olmadığı insanlarla, aynı ortamda bulunmanın da getirdiği, nefrete yakın hissiyattır.

(bkz: eski memurlar)

- bütün işleri, ondan daha yeni olduğunuz için üzerinize yıkması.
- sizden çok daha uzun süredir orada çalışıyor olmasına rağmen, kendini daha yeni bir eleman olan siz kadar bile geliştirememiş olup, tatillerinizde bile arayıp "şu nasıl oluyordu?" "şunu n'apalım?" diye sorup durması.
- işini öğrenmek istemeyecek kadar tembel ve hazır yiyici olup, hala daha "kıdemliyim ben" havalarına girmesi.
- patron/müdür yalakası ve göt yalayıcısı olması.
- takım çalışması diye bir şeyden haberinin olmaması. olsa da yokmuş gibi davranması.
- siz it gibi çalışırken onun dalga geçmesi, göt büyütmesi.
- çalışma anlayışının, sabah iş yerine gelip, akşama kadar tekrar eve gitmeyi beklemek olması.
- sonra da bütün bir ay sizden çok daha az kafa patlatmış olmasına rağmen, ay sonunda sizden daha fazla parayı cebe indirmesi.

sebepleriyledir.

he bir de "mobbing" diye bir şey var.

iş hayatınızı tek kelimeyle zehir edecek olaydır.

(bkz: hangi birini)

patronun götünden ayrılmayan yalakadır.

sanırım beni kıskanıyor öyle düşünüyorum. benimle sidik yarıştırmakta ikinci kez evlensem 3. cüyü alicak.

o iş arkadaşı şirketinizden ayrılır. sonra tesadüfen bir toplantıda denk gelirsiniz. adama vakti zamanında o kadar kıl olmuşsunuzdur ki ilk sözünüz şu olur:

-naber lan orspuçocuğu.

Fitne fesat olduklarındandır.

Anasını siktigimin salak amirleri yüzündendir. Sizi tanıdıkları halde karakteri size zıt bi kaşarı işe alırlar sonra işler neden yürümüyor al sen yürüt amcuk diyeceksin bunlara.