içimiz dışımız cinsellik oldu

dünyayı döndüren şey cinselliktir.sırf üremeye değil,insanların sokağa çırılçıplak çıkıp eylem yapmalarıyla bir tür siyasi protest tavır sergilemelerine,küfür etmeye,yada orta sınıfın iki yüzlülüğüne nispet olsun diye kendilerini çıplak doğaya bırakmaya teşvik eder.. obama belki bir gün iyi sevişemese ertesi gün hepimizin ağzına sıcabilir. o derece önemlidir.

siyaset ve din konuşmaktansa yeğdir.

(bkz: sağ elle ilişkili olmak)

e insan yapamadığı şeyi ağzından düşürmezmiş!

gerçekten oldu..

one night standler , ilişkimiz var mı lafının arabesk kaçtığı sikişler , 5. kere kürtaja refakatçilik edicek olmam , ertesi gün hapının prospektüsünü okuyup arkadaşlara türkçe mealini vermem , benle seviş nolur diyen yakın arkadaş , sikişelim ama sevgili olmayalımın karizmatik olduğu bi dünya..

hani yani nerde yaşıyorum diye soruyorum kendi kendime.. annem babam o kadar okusun etsin istanbulda iş arasın sırf daha iyi eğitim alıyım diye.. peki noluyo sonucunda ? dejenere bi gençliğin mekanı istanbulda bazı değerlerin üstünde tepinmeyi marifet sanan adamlarla yaşıyosun.. yani bunca çaba emek okul hepsi bunun için mi ? taksime gidip sikişme anılarımızı birbirimize anlatalım o sırada bar çıkışında bizi kesen adama gidip son bi kere daha verip sözüm ona hayatın manasını bulalım diye mi ?

bazen diyorum şöyle çıksam kadıköyde arabayla gitsem.. tam rıhtım otelin orda bi orospu görsem.. bildiğin orospu ama kerhane orospusu.. bütün kariyerim varım yoğum onun için heba olsa.. annemler arkamdan ağlasa.. ben ona orospu desem ama içten içe bana sevgi göstersin diye beklesem.. o bana sevgisini göstermek isteyince pezevenk çocuk dese.. böyle yaşasam bisüre ve sonra bok yoluna gidip bu orospunun yolunda bi it gibi ölsem..

çünkü madem her türlü bokun içindeyiz..madem her hikaye birbirine karşılıklı tutulmuş ayna gibi sonsuza kadar aynı biçimde kendini tekrarlayacak , en azından esaslı bi acı yaşayım bi hikayem olsun ibretlik.. diyim ki , evet bi orospu için öldüm..

ama bu ne yani ?

üstünden normal bi sokak fahişesini düzenlerden çok adam geçmiş iyi eğitimli sözümona modern "aşmış" kadınlar , gizleyemedikleri ama ortama uyum sağlamak için bastırdıkları beklentileri , tırt hayat acıları ve ellerindeki martinileri marlboroları , yürürken betona bıçak gibi saplanan topukları ve marka kıyafetleri , özünde hepsinin aradığı beyaz atlı prensler ve genelde beyaz una batırılmış hödükler olan muhabbetlerinin ana teması olan erkeklerl , her önüne gelene dedikleri " ben çok farlıyım sakın beni kırma" laflarıyla , özünde hepsinin travmatik birer sevilmeyenden fazlası olmadığı gerçeğiyle ve bunun verdiği bunaltıyla kusa kusa ölmekten iyidir..

nerde bu farklı kadınlar ?!