izmir sehitlerimizi ebru gundes kadar konusmamak

insan hayatının bu kadar ucuz olduğunun kanıtı.
(bkz: mankurtlaşma)

türk halkının kafasının zamanla ne kadar boşaltıldığının kanıtıdır.

yakında milletin götünden donunu alcaklar bunlar hala acun, ebru, izdivaç diye ağlayacak.

ve bunların sorumlusu da ülke yönetimidir. aptal, boş, fikir sahibi olmayan, tepki göstermeyen koyunlar, pardon insanlar (!), her zaman iyidir.

türk halkının mallaştığının kanıtıdır...

yazıkki öyle olmuştur.

Bir ebru gündeş bir tuğçe gendigelen kadar kıymeti yoktur şehitlerimizin sözlükte.

Insana verilen değer işte bu kadardır türkiyede. Biz insanlığı parayla ölçüyoruz. Yetimin hakkını yiyen devleti dolandıran adamın karısı iki damla yapmacık gözyasi döktü diye, inanıyoruz. çünkü biz merhametliyiz, ya onun yerinde ben olsaydım diye düşünüyoruz. Hakların yenildiği unutuluveriyor bir anda.
Ya diğer taraftan şehitler 2dakikalık bir üne kavuşuyor işte. 2gün sonra hiç kimse hatırlamıyor bile yine ateş düştüğü yeri yakıyor.
10 şehit varken başbakan pakistanlarda cirit atıyor, gelmeye tenezzül bile etmiyor.
Ingiltere başkanı bir asker öldü diye fransadan apar topar ülkesine dönüp cenazeye geliyor. Elin gavuru, inançsız dinsiz adamı yaşama saygı duyuyor, müslüman bir başbakanın ne ölüye ne diriye saygısı var.

Boşverin yine konuşulsun ebru gündeş bugün yine. Ne de olsa bir kaç gün sonra yine unutulur olanlar, yine başınızın tacı olur.

pop kültürden beslenen pop insanlar.. artık her şeyimiz pop oldu değerlerimiz bile. basında medyada çok yer almıyorsa 10 şehit kimin umrunda ki?