bugün

5 gün önce eğitimim için yerleştiğim şehir.
Barındığm yurttan okula gitmek için her gün kıta değiştiriyorum ama olsun. Sevdim galiba ben bu şehri.
istanbul ismi nereden geliyor? güzel ve hoş bir yazı olmuş

http://www.hayyat.club/20...istanbul-ismi-kokeni.html
Herkesin trafikten, hava kirliliğinden ve insanlarından şikayet ettiği, hep yaşamak istediğim ve içimde ukde kalan büyük şehir. Ayrıca Türkiye'nin en kalabalık ili olma özelliğine sahiptir, "megakent" diye de adlandırılır. Bir gün umarım orada bir yaşantı kurabilirim.
Bu kadar çok şikayet edilip bu kadar az terk edilen nadir şehirlerdendir.

Orijinaldir. Diğer metropollere benzemez.

ama bu istanbul için geçerli. Bağcılar, Beylikdüzü,Tuzla benzeri yerleri bilemem.
Her ne kadar güzel bir şehir olsada insan nüfusu 15 milyona dayanmıştır. Her geçen günde artmaktadır.
nüfusunun 131 ülkenin nüfusundan fazla olan şehir.
Trilyon insanın yaşamaya çalıştığı ve yarın günü birlik beni misafir edecek mega şehir.

anıların anlamlarıyla dolu kış mevsimini ayrı sevdiğim şehir.
Dünyadaki en büyük Kürt şehri, evet dünya üzerinde en çok kürdün yaşadığı şehirdir.
10 senedir hiç gitmediğim şehir.
Uzunca bir aradan sonra iki haftalığına tekrar konuğu olacağım şehir.

O değil de gündüzlerini hiç özlememişim darısı gecelerine.
kelimelerle anlatılamayacak çok büyülü bir şehir. insan derinliğinde kayboluyor...
En geç 55 gün içinde senden kurtulacağım istnbul.

Yedin bitirdin beni. Samimiyetsiz ve şerefsiz insanlarınla, trafiğinle, boğucu havanla yok oldum lan.

Tek güzel tarafın nedir deseler, ankara'ya dönüşün derim.
nedim'inde dediği gibi,

Bu şehr-i Sıtanbûl ki bî-misl-ü behâdır
Bir sengine yekpâre Acem mülkü fedâdır
inadına yaşadığın, bilinmezliğin kabul gördüğü şehir.
bu gün inanılmaz derecede rüzgarlı olan şehir.
lanet şehir. bir balıkesir değil.
Bir bebek gelir dünya ya. Bir ben gelirim istanbul a.
Istanbul benim icin ne demek bi profilime gir de bak istersen.
yalnızım dostlarım yalnızım.
Asik oldugum sehir. Allah hayirli sekilde orda yasamayi nasip etsin bana.
hayallerimin yalnızca başı ama bugün çabalıyorsam her şey de bunun için.
her pes edip dibe battığımda aklıma geliyor ve tekrar çabalayıp yüzeye çıkmaya çalışıyorum. sonra tekrar batıyorum. son 7 yıldır aynı rutinle üniversite üçe kadar geldim. bir iki yıl daha bu şekilde yürütürsem her şeyi, gerçekleşmemesi için hiç bir neden kalmayacak. sonrada dönüp ankara'nın yüzüne bakacağımı sanmıyorum.

şayet gerçekleşmezse (en cici haliyle) ne halt yiyeceğim konusunda da hiç bir fikrim yok. bir çok kapıyı istanbul uğuruna kapatıyorum zira.
sırtındaki ağırlıkla boynu iyice bükülmüş, beli ağrımış, ihtiyarlamış güzel şehir..
her geçen gün iyice kalabalıklaşıyor.. dolduğu bir an gelecek mi yoksa adım atacak yer kalmayana kadar dolmaya devam mı edecek bilemiyorum..
bitmiş. ispanyadan bir arkadaşım söyledi. istanbul bitmiş.
görsel
sokaklarına artık insanlar sığmıyor.
sövesin gelir öyle bi yer .