intihara adım adım yaklaşmak

Cok acıklı bir durumdur. Sürekli umutlu olmaya calismak ve her şeyin olabilecek en kötü şekilde gitmesi sonucunda tünelin sonundaki o küçük ışığın da sönmesi bütün yürüme isteginizi elinden alır.

--spoiler--

ya vakti gelince ölürsün ya da nasıl bir canavara dönüştüğünü görürsün.

--spoiler--

ismini hatırlamadığım filmden bir sözü hatırlatıyor. yaşanan her yıkımdan sonra ölüm biraz daha cazip hale geliyor. öyle ki ölünce her şey de biter gibi görünür. belki de bitmeyecek. asıl ızdırap yeni başlayacak.

Dünyada, geçmişe dönüp yaptığı hataları düzeltmek isteyen, ama diğer taraftan da aynı hataları yine yapan başka bi mal yoktur ve yine bu olay dünyanın en kısır olmayan döngüsü olduğunu da bilir.

intihar etmek istemiyorum. Fakat kafamdakilerden de kurtulmak istiyorum.

herkes bu dünyada bir şeyler istiyor. kim sahip olabilmiş ki ben olayım?

bu aynı şey gibi: doğada yürüyüp ayı ile karşılaşmak istememek. ama ben yaşadıkça o ayılar hep karşıma çıkacak. ya ayılar öldürecek ya da Harakiri yapacağım.

gereğinden fazla yaklaşıldığı fark edildiği takdirde acilen yardım alınması gereken durum.
tabi ülkemizde bunu hala " deli doktoruna gitmek" olarak algılayan insanların sayısı çok fazla ama hiçbirini takmamak lazım. insan için en önemli şey yine kendisidir. siktir edin, kim ne derse desin.

içinde bulunduğun yalnızlığın seni adım adıma ipe götürmesine sebep olandır.