bugün

Yapmak zorunda kaldıgımdır. 3 hafta evvel ankara'daki öğrenciler için ev arkadası sitesinden tanışıp anlaştıgım biriyle yaşamaya basladım. Dün öğrendim ki odamın anahtarının yedegini alıp günlüğüm de dahil olmak üzere her şeyimi karıstırıyormus. Odama girildigini farkettigimde sabah okula giderken kapımın hemen arkasına çorabımı bıraktım, eger biri girerse duvara itilecek ve kapının arkasında kalacagı için farkedilemeyecekti. Aksam eve geldigimde duvar dibindeydi çorap , tüm kanım çekilmis gibi hissettim. Ben utandım konusmaya. neden yaptın demeye. Yüzüne baktım uzun uzun konusmayınca patlayıverdim. Simdi yine yalnızım evde. gercekten yürek yemiş olmak gerek, eve sitelerden tanıstıgınız birini almak için.
görsel
yabancı insanla alışıp, kaynaşıp, güvenip, uzun süre sorunsuz aynı ortamı paylaşmak gibi sorunlar varken yalnızlığı tercih ettiğimdir.