insanın yanıldığını anladığı an

tercihlerinin birer hatadan ibaret olduğu andır. okul, iş, sevgili vs vs. uzar gider. ve çoğu kez de yanlış tercihtir.

pişman olduğu andır.

aslında yanılmadığını da anladığı andır. yaşanılan her şey, geçen her gün, yeni şeyler katar insana. ve insan anlar, çok şey öğrendiğini.

insanın experience points kazandığı an olarakta tanımlanabilir. yanılgı ne kadar büyükse o kadar fazla exp gelecektir.

o'na seni sevmiyorum deyip 5 yıl sonra kendini o'nun nişan resimlerine bakarken bulduğun andır.

bazen soru sormaya başladığı andır.

-tarumar!!!
+efendim..
-niye sifonu çekince tuvaletin içinden çoraplar fırladı?
+ben bişey yapmadım...
-sus, şerefsiz... bi de rahmetli ananemin çoraplarını tıkmışsın oraya!!!

1 ay sonra...

-nurten abla... sana birşey açıklamak istiyorum...
+söyle tercancım, ablasının kuzusu...
-siz tarumar enişteyle ayrılmadan önce, rahmetli ananemin çoraplarını tuvalete ben tıkmıştım. her gece rüyama girip "çoraplarımı tuvalete tık" dedi diye yapmıştım...
+ciddi misin? ay olamaz... yanılmışım, tarumar normal birisiymiş...
-dışından düşünme orospu! ** * *

Hadi yaa Dedirten andır.

beyinden vurulmuşa dönülen andır. bu gibi durumlarda yanıldığını egosuna yediremeyip, kabullenmeyen insanlarla daha çok karşılaşırız maalesef.