insanın kendini yalnız hissetmesi

insanların sık sık hissettikleri hededir. herkes yalnızsa, yalnızlıkta hep beraberiz.

sadece "yalnız"ların gelip sıçana kadar eğleneceği bir zirve düzenlenerek giderilebilecek his.

günümüz insanının içinde bulunduğu durum. pratikte mümkün gürünse de teknik olarak imkansızdır aslında. üstelik kendini yalnız hissetmemesi için gereken tek şey kendisindeyken..

an itibariyle hissetiğim duygu.

en karmaşık duygu ama kendimle başbaşa kalmamı saglayan duygum...

duygularının düşüncelere karışdığı, hayatın tam ortasında kendini tek hissetiren durum.

ki öyle bir rüzgar vurur bazen akşamüstleri, yalnızlığın üşür, hissedemezsin.

insan çevresinde kendisini anlayan birini bulamazsa kendini yalnız hisseder.

büyük bir boşluk duyarsın içinde bitmez gelir bitirir seni yavaş yavaş çözüm bulamazsın.. bitsin artık dersin sonu görünmez hergün biraz daha eritir derinlerini. her yanı boşluktur bomboş anlatamaz da anlaşılmazda aslında umduğunu bulamaz yaşayamaz gönlünce ya bekler bu bataklıktan çıkmayı umutsuzca.

gerçekten yalnız olduğu için olabilir mesela. dünyası karanlıktır. insanlar onu sevmiyor da olabilir.

insanın başkasını yalnız hissetmeyi hissedememisi durumuduR.

hiç de hoş olmayan bir histir.herkesin belirli dönemlerde geçirdiği bir hastalık gibidir.

telefonun çalmadığı, elektriklerin olmadığı, yağmurlu ve karamsar havalarda yaşadığım durumdur. sevgiliden gelen telefon ya da mesaj sorunu çözmeye yetecektir.*

başkalarının yalnızlıklarından kendi yalnızlığını görmezlikten gelmeye çalışmasıdır.

insanın sadece kendi ile olan sorunudur yalnızlık hissiyatı,en küçük bişeyde bile kendini dışlanmış hissedecek,herkes herşey üstüme geliyor düşüncesi bunun başlica sebepleridir.

ileri boyutta insan, kendi ruhunu becermeye başlar. dışarıda başarılı, içeride silik ve ezik olur böyle kişiler.

bu hissi yaşıyorsanız arkası çok tehlikelidir, yalnızlıktan kurtulmak için vücut harekete geçip dost edinme arzusuyla binlerce şaçma şeyler yaptırır, bir kere daha denemekten ne çıkar diyerek başlarsın aranmaya, ardından evet bu sefer buldum sanırım cümlesi dökülür ağzından, sonra yine aradığının dostluk olduğu veya güvenebileceğin biri sevgi besleyeceğin biri olduğunu sanırsın, ama her seferinde aynı hüsran ve aynı sonla biter.
her denemede biraz daha yalnızlaşırsın, bir süre sonra hiç bir şey hissetmemeye başlarsın, günlerce gözünden dökülen yaşlar yerine artık tek bir damla bile yaş akmayan gözlere sahip olduğunun farkına varırsın, karşılığında kazandığını sandığın şeye tecrübe denildiği öğrenirsin, aşkın tarifini yapamayan bir sürü insan olabilir, belki yaşamamış olabilir ama bu duyguyu yaşamayan insan olduğunu sanmıyorum.

gerçekten yalnız olmaktan kötüdür.

yalnız hissetmek, yalnız olmak, yalnızlık. insanı delirtmeye kadar götürecek histir, durumdur.

Yalnızlık saf gerçektir. insan kendini kandırarak yalnız olmadığına inanır. Bazen zamanın, bazen insanların tokatlarıyla kendine gelen insanın gerçeği görmesiyle başlayan süreçtir. insan bir kere yalnızlığını fark etti mi hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktır. Yalnızlık insanın son halidir.

yalnız kalmamak için gerçekten sevilmeyen, anlaşılamayan insanlarla birlikte olmaktan iyidir. sırf canın sıkıldığında eline telefon alıp mesaj atabilmek için bazı insanları hayatında tutmak yerine temiz bir yalnızlık daha asildir.

insanı fazla düşünmeye iten düşündükçe kafayı yedirten durum.

yalnızlığınızı bile kimseye anlatamadığınız olaydır.

sadece derdinizi anlatacak bi dostunuzun olmaması değildir yalnızlık.anlatacaklarınızı anlayamayacak bir dostunuz varsa bu da yalnızlıktır ancak tam değildir.çünkü sağında solunda 2 melek bir de şah damarından yakın rabbin vardır sana yoldaş.avutursun kendini bununla yeni bi mevzu konuşacak kimsen olmadığı için eskiyi düşünürsün yaşadıklarını yaşattıklarını göz pınarları harekete geçer biri seyhun biri ceyhun gibidir mübarek sonra göz kuruluğuna kadar gider bu yol.geçmişi düşünürken insan yaşanmayanlara değilde yaşanma ihtimali olanların avuçlarından kayıp gitmesine yanıyor.

kendini yalnız hissetmesine gerek olmayan zaten yalnız birisi olarak şu dörtlükler şu an için bir aynadır.

Duman gene yürudi
Of aman aman yarum
Dağı karalamağa
Of çekerde yanarum

Dumanda benim gibi
Of aman aman yarum
Meraktır ağlamağa
Of çekerde yanarım