insanı kısıtlayan ilişki

evlenildiği günden itibaren başlayan ilişkidir.

bir daha benim içine düşmeyeceğim ilişkidir.

iliski degil celiskidir o. insani kisitlayan iliskiye iliski denmez. iliski dedigin karsilikli anlayistir, toleranstir, sevgidir, kiyamamaktir ama asla kisitlamak degildir.

bitmeye , bitmezse de bitirmeye mahkum ilişkidir.
baskılar yalanları , yalanlarsa güvensizliği getirecektir.

Kesinlikle yasanmamasi gereken iliskidir..bir kere taviz verdin mi hep tepene binmeye baslar, askindan olup bitmiyosan gerek yok ugrasma bile.

yol yakınken dönülmesi gereken ilişkidir. karşıdaki ne kadar severse sevsin , bıraktığınız da ne kadar üzülecekse üzülsün en kısa sürede sonlandırılmalıdır. olur ya bunu evliliğe götürürseniz, bir süre sonra kalabalık bir çevreden nasıl yanlız bir adama dönüştüğünüzü görürsünüz.

Eğer karşı taraf ruh hastası değilse sizi kısıtlaması tamamen sizin güven veremeyişinizden kaynaklanır.

O mu bana güvenmek istemiyor, yoksa ben mi o güveni veremiyorum diye kendinize bi sorun bence.

ilişkinin mantığı destektir.
Destekten ziyade köstekse biri en basitinden köle falan olabilirsiniz.

Hayat zaten yeterince stresliyken gereksiz olan ilişkidir.