bugün

insanların kendisi hakkında ne düşündüğüne aşırı derecede önem vermektir. saçmalıktan ibarettir. "insanlar ne der" korkusu ile yaşamaktır. kimi dine laf eder ama toplumların esas afyonu budur. asla kendi istediklerini yaptırmadığı gibi bir de kimseyi ilgilendirmeyen konular hakkında toplum kuralları çıkartır insanın başına bu eylem daha sonra kültüre yansır. sadece kişilerin kendi hayatlarını değil, yakınlarının da hatta tüm herkesin de hayatlarını mahveder. (etrafa hava atmak için çocuğunu zorla saygın(?!) bir meslek sahibi yapmak, insanlar ne der korkusuyla sevdiğin, belki hayatının eşi olacak kişiden kendini çekmek, insanların tepksini çekmemek için onların sürüsüne uyumlu giyinip, kuşanmak, yemek yemek vs. vs.) daha sonrasında kimseyi rahatsız etmeyen ve ilgilendirmeyen(hatta o zorba denilen dinlerde bile yasaklanmamış veya şart koşulmamış o kurallar) bu toplum kuralları saçma sapan bir şekilde insanların özgürlüklerine kasteden hukuk kurallarını oluşturur. hukuk kuralları ile birileri köleleşir, birileri malı götürür. kapitalizm ortaya çıkar, emperyalizm ortaya çıkar, özgürlük yok olur. insanlar asla başkalarına saygılı olarak istedikleri gibi yaşayamazlar çünkü başkalarına saygılı olurlarsa istedikleri gibi yaşayamazlar istesdikleri gibi yaşarlarsa saygılı olamaz hale getirilirler. "başkaları ne der" korkusunda olanlar cesur bir şekilde içinden geçenleri yazamazlar, söyleyemezler. hep bir maske ile dolaşmak zorunda kalırlar. kısaca, hemen her pisliğin en önemli çıban başlarından biridir bu "insanları *çok* umursamak" kavramı. * *
insanlara aşırı değer vermektir, asla böyle birşey yapmam ve bence hiçbir mantıklı taragı yoktur.
normalde çok iyi bir tutumdur. adı üstünde, onlar 'insan' diye, değer veriyorsun, değerli olduğunu hissettiriyorsun ve ardından seni ezmeye başlıyor hemen. sonra üzülüyorsun, neden bu kadar iyi davranıyorum ki onlara karşı, diye ve bu pişmanlık seni yiyip bitiriyor. daha sonraları bir insan daha çıkıyor karşına ve tekrar değer veriyorsun. veriyorsun ama senin gördüğün muamele insanca değil. yine yıkılıyorsun, pişman oluyorsun. sonra yine anı döngü... eğer ki hamurunda insanlık varsa biraz ve bu devirde insanları umursuyorsan daha çok üzüleceksin demektir kısacası...
acı veren sonuçlar doğurabilir.
(bkz: nickimde bile değilsiniz)
kişinin kendine yapabileceği en yanlış davranıştır. değer kendinden çok karşıya kaydıkça hayatın etkeni değil, edilgeni olunur.
çoğu kişinin bencil olduğu günümüzde fazla üstünde durulmaması gereken durumdur. iyi niyetinizle zaten çoğu yerden tekmeyi yiyorsunuz ancak yine de herkes için geçerli olmadığını varsayarak eski enayiliklerimize devam etmeliyiz. insanları umursamak kelimesini kenara atıp dikkate almaya çalışmalı, herkese adaletli davranmalıyız.