bugün

Ülkemiz özel sektöründe yapılan ve işçilere robot gözü ile bakılan sistemdir. Kimsenin de ses çıkartamadığı ve önüne geçemediği lanet olasıca durumdur. Dün bir holding firmasında geçen konuşmayı okuyoruz şimdi.

+ ismail müdürüm nasılsın? durumlar ne alemde.

- iyidir ahmet * ne olsun işte akşama mesaiye kalacak adam lazım benim bölüme ayarlarmısın?

+ ayarlarız tabi neden olmasın.

- ama gece 11'e kadar kalacak!

+ kalırlar fakir çocuklardan ayarlarız.

Sabah 8 den akşam 6 ya verdiğiniz maaş 700 lira olunca tabi ki bu insanları köle gibi kullanır istediğiniz zaman mesaiye bırakır bedenlerini s*kip s*kip bir köşeye atarsınız. ayrıca iş kanunu da ihlal edersiniz günde 10 saat haftada 50 saat çalıştırırsınız. sonra türkiye de neden refah yok huzur yok sevgi saygı yok diye konferanslarda konuşma yapar nutuk atarsınız. Sisteminizi s*kim.
çalışma bakanlığı ne iş yapar sorusunu gündme getirir.
(bkz: huxley in ütopyası) insanları sunileştiren bu ütopya korkulan ütopya olarak değerlendirilirken, günlük hayatımıza, sorgulamaya zaman vermeden, ne de güzel yerleştirilmiştir.
amaç aslında birileri ezilsin robotlaşsın ve köleleşsin düşüncesi değil de o birilerinden üstün olma düşüncesidir.
insanoğlunda bulunan en bok duygulardan birisi hırs. bu hırs bu insanların içinden gitmedikçe de bu istekleri devam edecek. bu duygunun ölmüş olduğu çok az insan bulursunuza *. benim gibi insanlar da genelde pek bu tarz şeyleri takmadığından haklı olarak üstümüzden geçinen ebe sikicilerle dolacaktır ortalık.
4+4+4 eğitim sistemi.
güncel Önemli Başlıklar