insanlar yalniz dogar yalniz yasar ve yalniz olur

insanlar yalnız dogar, büyür ve ölür. çünkü insanların tek dostudur yalnızlık odur agladıgında, güldüğünde, sevdiğinde, karanlıkta, aydınlıkta yanında olan.

zuhal olcayın parçası geldi aklıma. yalnızlığım, yaşamak zorunda olduğum beraberliğimsin.

bu baslıgı okuyupta kendini yalnız hisseden insan su sarkı sozunu mırıldanabilir.
''yalnızım dostlarım yalnızım yalnız''

arasıra bu yalnızlıklarına eşlik eden başka yalnızlar da olabilir.

++-+ yalniz doğmuyoruz;popomuza bi başkası şaplak vuruyor,biri beze sarıp kundaklıyor;yalnız yaşamıyoruz;başta ailemiz olmak üzere hayatımızdan geçen insanları seviyoruz sevişiyoruz; ve yalnız da ölmüyoruz bizi birisi tabuta koyuyor yine birisi üzerimize toprak atıyor.
ve buna rağmen' insanlar yalniz dogar yalniz yasar ve yalniz ölur' sözünün aslında sadece sözden ibaret olan kısmıdır.

Yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür;
ve bir orman gibi kardeşçesine...

(bkz: nazım hikmet)

(bkz: yalnızlık)

(bkz: her eden kendine eder)
(bkz: ne ekersen onu biçersin)