bugün

Temeli ilk kez danimarka' da atılmış olan bu kütüphanelerde, kitap ödünç almak yerine bir insanı ödünç alıp, sohbet ediyorsunuz. ingiltere ve avustralya' nın birçok kentinde de açılmaya devam etmiş. Ülkemizde açılması da güzel olurdu diye düşünüyorum.

Hani şu; " hayatım roman olur." Diyenler için büyük fırsat olurdu doğrusu. Yazmayı herkes beceremez( gerçi yazsa okuyan yok.) ama iş konuşarak anlatmaya gelince millet olarak bu konuda iyi olduğumuzu düşünüyorum. Onunda suyunu çıkartırdık bir şekilde ama...

Aslında şunu da düşünmeden edemiyorum; uludağ vb. Sözlükler de
" insan kütüphaneleri" gibi; her yazar bir kitap, her sayfa' da başka bir hikaye, her satırda bir yüz görmek mümkün.

Güzel bir hikaye' nin herhangi bir satırında, iki dudağınızın arasında sadece bir kelime olarak buluşmak ümidiyle.
iyi yazmalar.