bugün

ülkemizde yaklaşım on yıldır sahnelenen ve yamulmuyorsam (bunu dedim ya allah belamı versin) devlet tiyatrosunda 2 yıl önce sahnelenmeye başlanan oyun. başlığının açılmamış olması yanlış tabii. uktesi verilmiş en azından. hemen dolduralım.

terörün ortaya çıkma nedenlerinin, uygulanışının, gelişiminin hatta sonlanışının bile ne kadar manasız olduğunu gözler önüne seren hatta gözümüze gözümüze sokan bir oyun. kafadan kontak acımasız bir yüzbaşının; kedisinin öldürülmesi üzerine köyüne gelip dehşet saçmasını konu edinmiş.

oyunculukları teker teker değerlendirdiğimde de, bütün olarak oyunu değerlendirdiğimde de tatmin olamadığımı söylemem lazım. bence, büyük bir beklentiye kapılıp gitmeyin. ben ekşi de "dt nin en kaliteli oyunu" ibaresine kanıp gittim (allah bin kere belamı versin) siz ona kanıp gitmeyin. hatta hiç gitmeyin. bişeycikler demem.

gerçi her yerde söylüyorum: "antigone" den sonra hiçbir oyun sıkıcı gelmiyor bana artık. antigone ye dayanan bir tiyatro seyircisinin bunu oflaya poflaya izleyeceğini hiç sanmıyorum. ama etkilenmeyeceği de yüksek ihtimal.

espriler oldukça yavan. çok fazla kesme-doğrama-parçalama-ve-dolayısıyla-kan var. çok fazla silah patlıyor. hatta son sahnede silah izleyiciye çekiliyor "oha bana da mı silah lan" oluyosun. bunca gerilim niyetine rağmen pek fazla da gerdiği söylenemez. açıkçası ben kadın-erkek ilişkisini konu edinen üç kişilik oyuncu kadrosu bulunan "kurban" da çok daha fazla gerildim. ki onda sahneye çıkan silah da bir kere patladı. her şey kuru sıkı değil.

şu tarih itibariyle oyundaki kısa saçlı kız çocuğunu oynayan kadının ve patrick in babası rolündeki adamın da değiştirilmesi gerektiğini düşünüyorum. bazı bazı hakikaten.... bir kısım dt oyuncusunun kadroya nasıl girdiğini merak ediyorum. utanmadan ediyorum.

zaten ben kedi sevmem anasını satiim. ölü kedi hiç sevmem.