bugün

Ilkokul öğretmeni ilk göz ağrisidir ve unutulamaz. istisna radikal tipler haric.
duyulan bir koku bir ses onu hatırlatır. koca eğitim hayatınızda bir çok öğretmenininz olur ama ilkokul öğretmeni hiç unutulmaz.
(bkz: aa bu benim lan)

aradan 15 sene geçmiş olmasına rağmen her gün görürüm ilkokul öğretmenimi. hatta şu an mutfakta televizyon izleyip sigara içmektedir kendisi.
sebeplerinden biri ilkokul öğretmeninden yenilen şamarlardır.
5 sene boyunca öğretmen değişmemişse rahatlıkla hatırlanabilir.ama her sene öğretmen değiştiren öğrenciler için baya zor bir durumdur. *
psikoloji bilimi bu konuyu idol çerçevesinin içerisinde barındırmaktadır. o körpe yıllarda alınıcak pek idol olmadıgı için; karşı cins ise hayranlık, hem cins ise (hayranlığa istinaden) idol olarak etkilemektedir körpe bedenleri. bu hayranlık kavramlarının loblara akması sonucundada hiçbir engel olmamasına istinaden akan yıllar bu bilgileri çürütememektedir.
dun gece ruyamda gordum kendisini ve malesef yine yaramazlik yaparken yakaladi beni..
ama teknolojiyi takip etmis, arkamdan gelip kulagimi cekmek yerine , elektrik verdi kulagima.
o kadar vurmayin hocam bir daha yapmiyacagim demistim ilkokuldayken; al iste psikolojimi bozdun.!
ilkokul arkadaslariyla bulusmak icin ilkokul ogretmenini tekrar goren insandir.
muhterem bir insan olma yolunun yolcusudur. onca emeğin ziyan olmadığını göstermek istercesine bu emeğin sahibini gönlünde yaşatır.
sevgiyle bağlanır insan ilkokul öğretmenine, sırf onu üzmemek için yapar ödevlerini. yıllar geçer, pek çok öğretmen girer derse ama gönle giremezler, derse girdikleri gibi. bu sebepten ilk olmak dışında size ilgi gösteren, anne baba olmayan biridir kendisini özel kılan. unutulmaz kılan.
sadece öğretmenine duyduğu sevgi ya da saygı yüzünden değil, bazen duyulan nefret yüzünden de unutamayan insandır. birinci sınıfta, okulun ilk hafatasında tokat atılır mı lan çocuğa allahsız?!!
ben asla unutmadım sevgili öğretmenim hüseyin memiş sizin gibi biri nasıl unutula bilir, dört yıl boyunca sınıfınızda okudum her öğretmenler gününde ne kadar da ısrar etsek siz bizden bir kibrit çöpü dahil kabul etmediniz çoçuk aklımızla üzüldük ama siz hediye alamayan arkadaşlarımız var diye örnek olmak istediniz bize bu yolla maneviyatı öğrettiniz. arkadaşalarımızla kavga edip ağladığımızda cebinizden çıkardığınız tertemiz mendilinizle gözyaşlarımızı sildiniz. siz ve sizin gibi binlerce eğitimciyi unutmak ancak bizlerin acizliğidir.
(bkz: gözlerim de yaş kalbim de sızı unutmadım seni)
çünkü o insanı 5 sene boyunca hafta sonu ve tatiller hariç her gün bilfiil görmüş olan insandır. bu süre boyunca hergün gördüğü bir insanı unutması mümkün değildir.
bugün sahip olduğu yere gelmesini biraz da onun emeklerine borçlu oluğunu bilen insandır.
sürekli kendisinin kulaklarını çınlatır.

"senin doğuranın doğurtanın ben ta ..." şeklinde...
(bkz: öğrencilerinin adını unutmayan ilkokul öğretmeni)
bu daha şaşırtıcıdır. yıllar sonra karşınıza çıkar ve evet unutmamıştır sizi o zamanlar ne olmak istediğinize kadar bilir. hüzünlendirir.
zamanından sağlam dayak yemişdir.
beden eğitimi, resim, müzik v.b. dersleri yaptırmak yerine havuz problemi çözdüren öğretmeni olduğundan unutamayan insandır.
öğrencileri arasında feci derecede ayrım yapmış olan öğretmenini unutmayan insandır. öğretmeninin kayırdığı kişilerle kendisinin yıllar sonraki halini karşılaştırıp öğretmenini anması muhteemeldir.
zamanında yediği tokatları unutamayan insandır.
karşı apartmanında oturuyorsa ve hergün görüyorsa unutması pek mümkün olmayan insandır. *

edit:önceki entryleri okumadan yazan yazar olmuşum sözlük. yazdığımın benzeri daha önce yazılmış. affet beni sözlük. ilk ve son olucak. valla.
nasıl unutabilirsin ki egoist öğretmenini, tek derdi makyaj yapıp süslenmek olan, ders niyetine hiç birşey öğretmeyen, oturup kahvesini keyifle yudumlayan kadını. kendisini beyninize kazımıştır, zorla da olsa. *
(bkz: bünyamin serhatoğlu)
çocukluğuyla,ilkokul anılarıyla yaşayan bünyedir.