bugün

insanın kendisine karşı kullandığı bir blöftür. kişi bu blöf oyununda kendi blöfünü yalnızca kendisine yutturabilmektedir; çünkü ilkler unutulmazdır sözü aşikardır.
ilk sevgiliyi sadece kullanacağı bir obje olarak ve hırs kaynağı kabul ederek göyya sevmiş insan.
hayatımıza giren her insanın bir anlamı vardır elbet. yaşa, yaşanmışlığa bakar biraz da bu durum. ama geriye dönüp baktığımda kendimden soğuduğum günlerde yaşanmış basit bir tecrübeye -anı- değer yükleyecek kadar gereksiz görmüyorum kendimi. o insan benim, belki biraz erken yaşanmış, belki kaderde o yoldan geçmeden bugünlere gelmemek varmış..

gönül ister ki ilk olan son da olsun, ama sonların bile unutulduğu hayatta ilkler de unutulur.
kendini yeni sevgililerine adamış insandır.
kişi, liseye yeni başlamıştır. * bazı duyguların güzelliğini de yeni yeni farkediyordur. tatilde biriyle tanışır, farklı gelir ya da öyle olduğunu düşünür. ilgi ve alaka had safhadayken sevgili oluverirler. tatil bitimi farklı şehirlerde yaşayan gençlerimiz, bunu biraz daha sürdürür. lakin kişi artık ilgi görmemektedir, diğer gencimizde saf bir insan evladı olduğu için bahsi geçen kişi aldatıldığını bilmemkaç km öteden somut bir ispatla çözer ve ilişkimsi şey sona erer. aradan yıllar geçer, ve ilk sevgilisinin başkası olduğunu düşünüp içlenirken birden jeton düşer, aaa o vardı dimi yaa diye gülünülür. hiçbir anlam ifade etmiyordur, akıldan tamamen çıkmıştır hatta.
dipnot: tatil 2 hafta, tatil sonrası ilişki 2 aydır
* *
kişiliği oturmamış bir insanın kabul ettiği bir hatadır.ilerde pişman olacağı şeylerin başlangıcıdır.
belkide sorun silik olmasıdır.
hatırlamıcaksın neden soktun hayatına? basit mi bu kadar?
ilklere verilen değer de mi umrunda değil?
kişiliğin mi silik, oturmadı mı ilerde düşünmicek misin?
bence sadece kendini kandırıyorsun ya da gerçekten kendine verdiğin değer ve duyduğun saygı pek iç açıcı değil.
Gündemdeki Haberler
güncel Önemli Başlıklar