bugün

şu dünyada en çetin hayat şartları içinde yaşamış olanların, en büyük imtihanlara tabi tutulmuş olan kimselerin peygamberler olduğunu düşünüldüğünde, ibadet etmeyenlere karşı özel bir durumun olmadığı anlaşılmaktadr.

edit: düzeltme
"samanyolu tv'nin toplum psikodinamiği üzerine etkisi" adlı bitirme tezimde örnek olarak üzerinde duracağım olaylardır.

(bkz: tövbe estağfurullah)
(bkz: sübhanallah kardeş ibretlik paylaşım)
offff.... lafını ziktettiğim entryilerin devamı.. adolf hitler olsa gpropaganda bakanı yapardı yani o kadar dedirten başlık diyecem ama basarılı da degil....
(bkz: meşhur uçtu kaçtı hikayeleri)
(bkz: kolpanın kralı)
(bkz: durmak yok yola devam)
iBADETE AYIRACAĞIN VAKTi DAHA HOŞ VE ŞUH MEVZULARA AYIRIRSIN, HAYAT DAHA GÜZEL GÜLER SANA. HEM EMiNSiNDiR, YANi O AN GERÇEKTiR ÇÜNKÜ GERÇEĞE iNANIP, TEMiZLENMEK DAHA GÜZELDiR. iBRET ALINIZ BU ZEVK VEREN ANLARDAN. GERÇEK HAYATTAN.
türkiye'nin toplumsal yapısı gereği, en laik/elitist geçinenin dahi ucundan kıyısından anısı olduğu için, suçluluk yaratmada birebir, bundan kelli okunduğunda gece gece/sabah sabah insanın sinirini bozan ve buna dair entryler döşenenlere küfrettiren olaylardır. kuşaklardır solcu olan ancak evlatlarını (beni) yazları kuran kursuna yollamış, kafası karışık bir ailenin çocuğu olarak söylüyorum bunları. yapmayın etmeyin.

böyle hikayeler hep fake çıkar, "urban legend"dır bir nevi. "kurana küfrettiği için fareye dönüşen genç kız", dinci gazetelerde çarşaf çarşaf yer almıştı da, haberde kullanılan ucubenin aslında, hollandalı bir kadın sanatçının heykeli olduğu ortaya çıkmıştı ya? hah. geçerlilik bu seviyede işte.

herşeyi geçtim. gerçek olsa dahi, korku merkezli din anlayışı yerine, sevgi merkezli din anlayışını ön plana çıkarsanız keşke. ben de çocukken gördüğüm, kan ter içinde sırat köprüsünden geçmeye çalıştığım rüyaları anımsamasam, onun yerine yüce bir varlığın, bir bütünün parçası olmaya, bu vesileyle esirgenmeye, affedilmeye çalışsam misal. olmaz mı? bir rica sadece.
ibretlik olaylar,sırlar kapısı, sırlar dünyası, samanyolu tv seyircisinin bayıldığı şeylerdir, mesela paris sanat müzesinde sergilenen bir heykelin fotoğrafını kuran okunurken müzik dinledi diye çarpılan kız alın ibretlik fotoğrafı diye lanse edilir, allah diyen inek,besmele yazılı ağaç vs. bunlar gibi savsatalara ibretlik olay diye bu samanyolu tv kesimi birbirine kaktırır, oysaki şunu bilmek gerekir allahın bunun gibi şeylere ihtiyacı yoktur eğer ibretlik olay görmek istiyorlarsa gözlerini göğe çevirip gece yıldızlara bakabilirler, evreni anlamaya çalışabilirler işte o zaman allahın büyüklüğünü ve kudretini anlarlar.
ankara'da yaşadığım yıllarda komşumuzun bir oğlu vardı. adı melih idi. ben o yıllar imam hatip lisesinde ibadetin birini bitirir, öbürüne başlardım. melih kardeşim de ilahi huzuru tatsın diye çok uğraştım. epey çabaladım hatta ortaokulu bitirince imam hatip'e kaydını yaptırması için çok dil döktüm ve sonunda başardım. ama melih ibadetlerini yerine getirmiyor, namaz kılmıyor, oruç tutmuyor, zekat vermiyor, hacca gelmiyordu. okumak bile istemiyordu. nihayetinde lise son sınıfta okulu bıraktı ve sanat hayatına başladı.

(bkz: okulu bırakıp melih gökçek olmak)
her başa gelen olaydan ibret alınır genelde, kişinin durumuda ayrıca değerlendirilir özelde.
halis ibadetler insanı korur bazı durumlardan genelde, başa gelen musibetlerdede belli sebeplere takılıp kalınılmaz özelde.