bugün

Moğollarda 6, Türklerde 5 tonu vardır:

Sıgıt: En tiz sesli ve uzaktan duyulanıdır. Kuş
ötüşlerini taklit eder. Çobanlar dağlarda bu şekilde haberleşir. Sıgıt eski Türkçede ağlamak, ağıt yakmak anlamına gelir.Olasılıkla sıgıtı ağıt yakmak için kullanılırlar.

Kargıra: Çok bas olanıdır. Develerin sesleri taklit edilir.

Ezengiler: Atlara çağrı için kullanılan türdür. Geniz açılıp kapatılarak burundan ses verilir.

Borbandıgır: Bu da Bas tır. Nehirde fokurdayan suların sesi taklit edilir.

Kömey: Doğadaki rüzgarların ve esintilerin sesi taklit edilir.
(bkz: eh işte)
tibet rahiplerinin yaptığı, gırtlaktan söylemek suretiyle, çıkarılan sesin üstüne aynı anda bir ya da daha fazla armoniğini ekleyerek yapılan, aynı anda birden fazla ses çıkarmayı sağlayan vokal tekniğidir.

(bkz: tengger cavalry)
gırtlak müziğindeki birkaç stilden birisidir diye biliyorum. sesin en kalın olduğu stillerden birisidir denebilir ayrıca ve benim sıgıt ile birlikte favorilerimdendir.

not: BU ARADA TOPLAM 5 TANE KADAR STIL VAR SADECE