bugün

fakülteden, aileden, arkadaş çevresinden hiç kimseyle konuşmayan insandır. hatta hayali dostlarıyla bile konuşmayı kesmiştir. sadece gitarı ona küsmesin diye arada bir ona ilgileniyor gibi davranmaktadır geri kalan tüm dünya ile iletişimini kesmiştir. yolda yürürken hiç tanımadığı insanlara sırf etrafa pozitif enerji verebilmek için gülümseyen bu insanın neden birden bu hale büründüğünü kimse anlamış değildir. ''heey heey küs müyüz? bu çocuk ruh hastası yaa! '' sesleri yankılanmaktadır kulağında. ama onun asıl dinlediği...
(bkz: ıssız adam)