hipnoz emdr gibi yönlemle iyileşen var mı

Ben değil ama emdr ve access bars ile yaşam kalitesini baya artırmış arkadaşlarım var. Ara ara ben de niyetlenmiyor değilim.

Bilmiyorum, net değil ama inanmak istiyorum.

iyileştirdiğini çok duydum ama asla iyileşmiş birine rastlamadım.

Bende aynı ya inanın araştırmaktan içlm cıktı.bitane insan bu rahatsızlıklardan kurtuldum demezmı bu işte bisey var yıllardır ilaç kullanıpta iyileşemiyenler var .

hipnozun bilimselliği hala tartışılmaktadır. emdr, doğru eğitim alındığı ve doğru uygulandığında bilimde oldukça iyi kanıtları mevcuttur. ayrıca teknikleri basitçe öğrenerek kendi akıl yürütmenizle de bunu düşünebilirsiniz.

travma sonrası stres bozukluğu yaşamam sebebiyle emdr'a yönlendirilmiştim. kıyıda köşede kalan insanlardansa, kurumsal yerleri ve bu işte aktif olanları tercih etmek en garantisidir. danışana bir zarar verildiğinde sonuçları olduğunu bilirler ve oralarda insanlara zararı olan insanları çalıştırmaktan çekinirler. bu konuda pasif davranmamanız, sormanız sorgulamanız güzeldir. eğitimini ve ne zamandır uyguladığını sorabilirsiniz. endişeleriniz olduğunu açabilirsiniz. olumsuz bir tepki alırsanız uzaklaşmalısınız. bu konularda aman ben hastayım diye geri durmamak ve kendi terapinize aktif katılmanız, karşınızdaki insanı tanımanız sorgulamanız iyileşme sürecinize de katkı sağlayabilir.

yani tekniğin yanında uygulayan insanla aranızda kurduğunuz bağ iyileşmenin yarısından çoğu olarak görülmekte. bazen bir dua etmek, bazen alakasız bir yere gitmek aniden, bazen tekniğin iyi geleceğinizi düşündüğünüz bir terapi şekline gitmek. aslında kişi neye inanıyor ve neye kendisini yakın hissediyorsa (temel bir bilimsellikle beraber, hastane veya danışmanlık tercih edilecekse) o en iyi yöntemdir. yani hocaya mı gitmek sizi rahatlatacak, gidebilirsiniz. herkesin her deneyimi kendisine göredir, tekniğin işe yarar oluşu ya da olmayışı bilimsel kaynaklardan sonuçlarla öğrenilebilir. onlar da size bir oran verecektir.

kendi deneyimime gelecek olursam, emdr ile artık yaşadığım olayı tanıyorum, ayrıntılandırabiliyorum (bu beynimdeki sistemin olması gerektiği gibi tepki vermesini sağlıyor, anıları tamamlayarak) ve hala üzülebiliyor, rüyalarımda görebiliyor, kin güdebiliyorum. olayı tüm detaylarıyla ele almak, tepkilerimi ve fizyolojimi düzenledi. duygularım hala var, hafızamda hala yeri var ve olması gerekli. sağlıklı sınırlarda yaşayabildiğim tepkiler bunlar. yani hiçbir zaman o olayı unutma, o olaya artık üzülmeme gibi şeyler olmadı. ya da kimse bana kalkıp ''aslında çocukluğunda annen sana şöyle davranmış tüm bunlar ondan'' demedi. üzülünecek olaya üzüldük, üzülüyoruz. sinirlenip sövüyoruz. diğer kötü anılarım gibi o da kötü anılar kategorisinde kaldı sadece, nefesimi, kalbimi, fizyolojimi etkilemeden.

travmamı ilaçla çözebilir miydim, elbette hayır. beni psikoloğa yönlendiren bir psikiyatristti. çünkü ilaçlar sadece beyin kimyasallarını düzenliyor. sakinleştirme etkisi, dopamin serotonin üzerinde oynama gibi şeyler. ilaçlar zihninizin daha berrak olmasını sağlıyor diyebiliriz kısaca. o anılar hala orada. yaşanmışlıklar, sorunlar hala orada. ilaç kullansan da üzüleceğin olaya üzülebilmelisin. sinirleneceğin olaya sinirlenebilmelisin. doğru ilaç kullanımı budur.

ilaç kullanımına başlanmıştı nefes problemlerim kabus sorunlarım sebebiyle. sakinleştirici etki yapan ilaçlar kullanılmıştı. bana yararlı olmadı. nefes problemlerini, uyku ve kabus sorunlarımı 2 hafta kadar hiçbir azalma olmadan çektim. grip olmak gibi, sadece semptomları farklıydı. üstelik her an tehlikede olma hissi de vardı. evet kötüydü, ama rahatsızdım. bunu kabullenip terapime devam ettim. hayatta her zaman iyi olma, iyi kalma düşüncesi gerçek dışı. bunu kabul ettim. terapim ilerledikçe semptomlarım azaldı. ilaçlar benim terapiye devam etmemi, semptomlarımın kötüleşmemesini sağlamış olabilir. ama o terapiye kendim nefes nefese gittim. kendim ağlayarak döndüm. zamanla güçlendim ve semptomlarım kalmadı. ilaçlar beni hayata devam edebilecek bir canlı yaptı sadece. basit bir düzeyde. tercihlerimi, duygularımı ben yaşadım. dolayısıyla ilaçlara sadece sınırları dahilinde izin verin. çok da umursamayın ilaç alımını. bu almayın demek değil. ilacın sınırlarını bilin, kendi sınırlarınızı da bilin. terapi tam olarak böyle başlıyor.

görsel
Para yok para nasıl iyileşelim.