bugün

duvarı nem insanı gam yıkar sözünün kendisine hatırlatılması gereken bir zattır.
şu aralar içinde bulunduğum durum aklıma takılan öyle çok şey var ki etrafında olup biten hiçbirşeyi o an algılayamıyorum.

bu yüzden sürekli dilimde pardon kelimesi..
Benimdir. Olanı biteni her şeyi herkesi önemsemekten ötürü oluyor sanırım en ufak şeyi bile büyütüp dağ edip omuzlarıma yükleyebiliyorum. Düşünmekten yoruluyor yorgunluktan düşünemez olduğumda uyuyor ve uykumda da düşünmeye devam ediyorum. Takma kafana, rahat ol biraz, aman boşver düşünme bu kadar vs sözlerini dinlemek var tabi bir de dinledikten sonra onları da düşünüyorum. Tamam düşünmeyeyim de nasıl? Sök at kafanı diyorum bazen kendime ulan nasıl yaşayacağım öyle de.
bunların bir de hiçbir şeyi kafaya takmayan versiyonu vardır.

ah, sizi gidi gamsız pezevenkler.
güncel Önemli Başlıklar