her türlü küfrü yalayıp yutan delikanlı

yaptığı herhangi bir eylem karşısında kendisine edilen küfürlere gıkını çıkartmayan delikanlıdır. kimbilir belki de tüm o küfürleri hakettiğini düşünmektedir...

örnekleme kısmı:

geçenlerde, (oturduğum muhitte, jargonla mahallede) bir yaygara kopuyor. mahalleye yeni taşınmış olan öğrencilerin kaldığı bir ev var... yalan olmasın hangi cemaatten olduklarını da pek bilmiyorum ama bir cemaate bağlı oldukları biliniyor mahalle sakinlerince. mahalle de sulukule gibi bir yer olunca esrarkeşinden, hapçısına, kokainmanından tüm bu türlerin pazarlamasını yapan torbacısına,... birçok insan mevcut "mahalle sakinleri" arasında(önceden sur dibindeki gecekondularda ve daha dış tarafta kalıyorlardı kendileri ama belediyemiz "kentsel dönüşüm" adı altında yerleşik hayata geçmelerine yardımcı oldu vatandaşların).

neyse efendim... bu evde kalan öğrencilerin başlarındaki adam(abi diyeceğim yanlış anlaşılacak sonra), günün birisinde köşe başında cigarasını tüttürmekte olan gençleri, vatandaşlık görevini yerine getirme iç güdüsü ile olsa gerek polise ihbar ediyor. derken polisler geliyorlar, gençlerin kimliklerini kontrol edip, üst araması yapıyorlar ve sonuç şaşılacak şekilde "temiz" çıkıyor. gene de hareketlerinden şüphelendikleri(esrar çekmelerine paralel bir şüphedir bu) gençleri karakola kadar alıyor memurlar ve aradan geçen 1-2 saatlik sürenin sonunda gençler ifadeleri alınarak serbest bırakılıyor(üstlerinden birşey çıkmadığı için sanırım ki). tabi polisin "ihbar" aldıklarını söylemeleri de gençleri, mahallenin yeni sakinlerine yönlendiriyor.

velhasılı bir baktım yaygara kopuyor "anasını siktiğimin ispikçisi, çıksana ulaaan" şeklinde duyduğum ilk küfrün ardından "ananın götüne şarap tıpası takarım" türünden yaratıcı küfürler geliyor. o sıra ev ahalisini içeri gönderiyorum ar edip de edilen küfürlerden. ama ardı arkası kesilecek gibi değil ki küfürlerin. ne doğmamış bacısı kalıyor karşısındaki adamın, ne henüz evlenmediği avradı, ne de babasının anüsü...

sonra düşünüyorum bir insan bu kadar küfrü yerken, nasıl olur da bu kadar sükut gösterebilir? birisi gelecek, bana küfürler edecek, ne ana bırakacak; ne bacı... ve ben de ışığımı söndürüp de perdenin ardında kapımdan gitmesini bekleyeceğim. hem de doğru olduğunu düşündüğüm, doğru olduğuna inandığım birşey yapmışken. he elbette it-köpek için başını belaya soktuğuna değmez ama dağ başında yaşamıyoruz ki arkadaş. "ihbar etmek" için aradığın polisi tekrar ararsın ve dersin ki "asayişi bozan, çevreye rahatsızlık veren adamlar var, intikal etmeniz mümkün müdür?". ama yok illa ki yarım saat küfür yemekse amacın, ona da amenna...

velhasılı var böyle delikanlılarımız. ne diyelim, allah eksik etmesin...