bugün

hayatın sürüklediği girdaplara kapılan kişinin, her şeyin iyiye gideceğine dair ümidini kaybetmemesi, düştüğü zor durumdan kurtulmak amacıyla bütün gücünü harcaması. hayat neşeyi de getirendir, kederi de. önemli olan her şeye karşın ümit etmeyi bırakmamak ve her şeyin iyi olacağına inanmaktır.
tersikler karşısında insanın en güçlü silahı olan umudu kullanmaktır.
her gece yatmadan önce, geride bırakılan günü ve geride kalmış onca günün boşluğunu ve anlamsızlığını unuturak, hayata bir anlam katma çabasına girişmektir...

"kim ne derse desin, mutlu bir insanın en mutlu anı uykuya daldığı andır ve mutsuz bir insanın en mutsuz anı uykudan uyandığı andır. insan hayatı bir tür hata olmalı."

arthur schopenhauer
nietzche'ye göre yanlış olan düşüncedir.çünkü ona göre ümit "işkenceyi uzatır".
Hayatı yaşanılası kılan tek yön. Yoksa bu zifiri karanlıkta herkes bir yönde kaybolur.

Eğer insan aç olarak 40 gün, susuz olarak 4 gün, havasız olarak 4 dakika yaşayabiliyorsa ümitsiz olarak sadece ve sadece 4 saniye yaşayabilir.

ümidini kaybedenin kaybedecek başka hiç bir şeyi yoktur.
nietzche'ye mi schopenhauer'e mi bakıp harekt edicez dediğimiz olay. yeri geldiğinde her ikisinin söyledikleri de öylesine cuk oturmakta ki. yıllardır nietzsche'nin dediği şekilde gelişti hayat. umarım artık schopenhauer düşüncesiyle devam eder. çünkü gerçekten de çok can sıkıcı olmaya başladı. en azından benim adıma...
"insan asıl ümidini kaybedince ölür. çünkü yaşam ümitsiz bir hiçtir!"

hayatı yaşanılır kılan, insanın her şeye rağmen onu değiştirebilme şansına, gücüne, cesaretine sahip olduğuna inanmasıdır. bu da büyük ölçüde ümit etmekle ilerleyebileceğimiz bir yoldur.

not: şimdi benden çıktı bu aforizma ama kesin önemli birileri söylemiştir diyerek, kimsenin hakkını yememek adına tırnak içinde yazdım... eğer söyleyeni biliyorsanız ismini editlemeyi bir borç bilirim.
duruma göre beklentilerin değişmesi gibi..aslında tamamen elimizde olan hede.şöyle ki;
evde pijamalarla oturup sözlükte entry girerken daha iyi olacağını umduğunuz şey ancak ve ancak annenin size yemek hazırlamasıdır.fakat;eğer hapisteyseniz..eminim iyiden kastınız annenizin size yemek yapması olmayacaktır. *
sadece ertelemedir. kötü olan şeylere bir gün herşey iyi olacak ümidiyle yaklaşıp acıyı erteler yada azaltmaya çalışır insan. sonra bir gün, birden tüm ünitler tükenir herşeyin hüznü aniden çöreklenir içine. atlatması zaman alır ve daha ağır gelir yaşananlar.umut etmeyi yeniden öğrenmek zorlaşır. umuda bağlanmadan ve umuttan kopmadan yaşamayı öğrenmek gerek galba.
zorunluluktur.. tabi eger hayattan azıcık da olsa mutluluk koparmak istiyorsaniz..

(bkz: hersey insanlar icin)

(bkz: sebnem ferah)
yaşama sebebi olan temennidir.
genelde sonu kötü biten ümitlenmelerdir..
http://img224.imageshack....g224/4114/dnvar4qd3cz.jpg
siz bir polyannasınız demektir.
yalnızca ümitlerle yaşamayı öğrenenlerin yanılgısıdır. her iyi başlayan şey kötüye ,her kötü başlayan şey ise en kötüye gitmeye mahkumdur. doğum ve ölüm gibi düşünürsek sanırım yanılmıyorum.