bugün

Hayatın güzel olduğunun tadına varılmıyorsa anlamsız olan farkındalık.
Genelde ölüme en yakın olduğun an gerçekleşiyor. Sedyede son düşündüğüm şey hayvanları, denizi ve toprağı çok özleyeceğim olmuştu. Sonra acı hissedememeye başladığımda gördüğüm o beyaz perdede hayvanları aramıştım. Verdikleri ilaç her neyse harika bir halüsinasyondu ve çok güzel bir koku vardı. Dünyada bu kokunun olup olmadığını uzun uzun düşünmüştüm. Sonra başka kokular aklıma gelmişti. Kendimi ölü zannettiğim için dünyayı çok sevdiğimi hatırlamıştım. Geri dönmeyi çok istemiştim.

insanlar olmasa güzel yer. Keşke fil olsaydık.