bugün

öldüğün yaş.
ölünce anlarsın her şeyin boş olduğunu.
Yaşı başı yoktur, her daimdir.
Anneee bittiiii dediğimizi şapşik yaşlarımız da bile, ateşin yaktığını öğrenir, dersimizi alırız.

Lakin her şeyi tecrübe edemeyiz, bu imkansız.
"başkalarının hayatından ders alın. insan bütün hataları kendi yapacak kadar uzun yaşamıyor" demiş tolstoy.
Haklı mı? Bence haklı..
20'de dersimi aldım ama 25'te dersimi çok net anladım.
26 yaşlarına kadar çıkmıştır.
Bilinçli bir şekilde yaşamaya başladığın ilk an.
29 yaşında bana meselek değiştirecek olay. Makina mühendisliğini bırakıyorum hayırlısı
26 benim için geçerli yaştır.
ileride birşeyleri yapmak için belli yaşları beklediğin değil, fazlaca geriye dönmek zorunda kalıp pişmanlık, gözden geçirme yaptığın; eski yaşlarından birinde düşündüğünün tamamen zıttını mantıklı bulduğun yaştır.
30a geldiğinde ders seçimi kapanıyor. Haberiniz olsun.
30'dur. Geriye baktığında ne kadar çok salaklık yaptığını idrak edebildiğin yaştır.
Her yaşta başka bir ders alıyorumdur hayattan.
Bunun yaşı olmaz herhalde, hayatın ne zaman neler öğreteceğini kim bilir?
insan yedisinde neyse yetmişinde de odur sözünden mütevellit pek ders alındıgı söylenemez insanoglunun.
insan ne zaman ders alacağını bilemez, yaşamalıdır.
şahsen ben yaşadım. fakat hala aldığımı düşünmüyorum dersimi. beni nelerin beklediğini kim bilebilir ki?
Her an...
diye bir şey yoktur. hayattan ders almak istemek, ders alma aklı falan vardır.
Ben hala o dersi alamadım galiba. Anlamıyorum sanırsam sürekli bir sorun çıkararak bana ders veriyor. Yeter anladım . Bi dur istersen hayat.