bugün

bazen dinlemek bile huzur verir insana. o saate kadar dut yemiş bir cinsleri gibi duran kuşlar, işte o güneşin ilk ışıklarıyla başlarlar en güzelinden ama en telaşlısından ötmeye.

günün ilk ışıkları henüz düşmüşken yeryüzüne, telaş içinde ötüşen kuşların sesi, annemin sesinden sonra özlediğimdir. artık sabahlayamamak duygusu kemiri, ah keşke kuş olsaydım.
eger o gecenin sabahina kadar uyumamis iseniz metafizik derinliklere bir nevi nirvanaya kisa bir yolculuk yapmaya davet eden kuslardir.
en kral şarkılardan daha iyidirler.

o zaman, sıradaki eserimiz tüm kuşlara ve kuşseverlere gelsin, hafız burhan seslendiriyor; kuş sesleri...

http://www.youtube.com/watch?v=2vkuy16bfcs
sabah ezanıyla uyanırlar ve gürültüden ürkmüş olacak ki bünyeleri ne yapacağını bilmezce oradan oraya uçarken ötüşüp dururlar.
garip düşünceler içinde çığlık çığlığa bağıran kuşlardır.

-abi sarıııı ııı ııııı...
+neee, yineee miii ii...
-sıcaaaak sıcaaaak...
+deedeeen neeerdeee eee eeee...
-öldüüüü üüü üüüüü...
kafa siken kuşlardır.
bazen ciddi anlamda korkutucu olandır.
bizim papağanı da azdırıyo pezevenkler.*