bugün

dini vecizesini yerine getirdiğini iddaa etmektedir. tek yaptığı ot yiyip topaç topaç sıçmak olan gariban koyunu gözünü kırpmadan kesiyorlar.
Suda mı boğalım kardeş?
Ateist kardeşlerimizin hatırına bu sene jülyen kesiyoruz.

Bir kesim şeklidir.
Sadece müslümanların böyle kesim yaptığını zanneden beyin fakiri ateist beyanı o kadar hayvanları seviyorsanız o çok sevdiğiniz çağdaşların modern tavuk yetiştirme yöntemine bakında ona laf edin.
Kıtır kıtır hayvan kesmeyi bu görsel ile savunuyorlar. Ispanyol'un boğa şişlemesi sporsa bizim de davar kesmemiz bayramdır. Görselin asıl mesajı "bizim onlardan (gavurlardan) bi farkımız yok onlar yapıyorsa biz de yapariz". Ama görselin sonunda onlardan bi farkınız olsun diyenlere gavur diye hitap ediliyor. Din bi insanin basina gelebilecek en kotu hastalik..
görsel
Bu sabileri sizin hakaret ettiğiniz din kesin çizgilerle koruyor zaten. 2 yaşında olmayan ki kuzular 2 yaştan küçüktür, kurban etmek caiz değildir.
Düşünsenize dünya üzerinde dinin olmadığını bir inancın olmadığını, o zaman yandık işte insanlar kendilerini keserdi kıtır kıtır. Günah demeden, cehennem korkusu demeden katlederlerdi birbirlerini.
Bu gün sabah koyunu kesen babama yardım eden biri olarak, insanların hayvanları kesmesini canice buluyorum. Çocukluğumdan beri çoğu defa hayvan kesilmesine tanık olduğum için gözümün önünde kesilmesi psikolojik olarak pek etkilemiyor. "Kurban bayramında hayvan kesmek vahsettir" diyecek ve vejetaryen olacak kadar radikal biri değilim. Sadece duygusal ve felsefik olarak bakıyorum olaya. Babam bıçağı hayvanın boynuna dayarken okuduğu dua ile keserkenki zaman diliminde hayvancagizin hızlanan kalp çarpıntısı beni sarstı bi süre. Derin düşünceler aldı beni o ara. Sırf insan anatomisinden farklı diye yaptığımız şeyin ne kadar sıradan geldiğini düşündüm. Oysa bu koyunun yerinde bu şartlarda bir insan olsaydı ülkenin gündeminde hatta belki dünya gündeminde herkes bizi konuşurdu yaptığımız bu vahşi olay yüzünden. Ve yine normal şartlarda iki ayaklı, aristonun deyişiyle "düşünen bir hayvan" olsaydı onun yerine belki ömrümün sonuna kadar gözümün önünden gitmezdi o görüntü ama gel gör ki etini afiyetle yiyip iki gün sonra hatirlamayacak kadar taşlaşmış kalbimiz.