bugün

kriz ortamında insanı bunalıma sokan, işten çıkartılanları, küresel ısınmayı ve yakında beklenen su sıkıntısını düşündükçe korkutan, "ben bu dünyaya çocuk getirmek istemiyorum" feryatlarıyla perçinlenen hayal.
yapılması gerekendir.

günü birlik hayatların arasında geçen yıllar sonrasında, ilk gençlikte yapılan planların ne kadar sığ olduğunu hissettirir. yapılan ilk ciddi planların, hayatın kendisi alt etmek amacıyla yaptığımızı, kafa yerine geldiği zaman yapılanlarınsa kendimizi o beğenmediğimiz hayatta sağlam bir yer edinme amacıyla yaptığımız fark ederiz. güzel olan, uzun vadeli gelecek planları yerine, değişimleri iyi etüd ederek yaptığımız deneyimsel planlardır.

ben gelecek planları yapmam, zaten hayatın da amına koyim diyenlerse en çabuk evlenenler ve evliliğin gelecek planlarındaki en önemli adım olduğunu sananlardır.
yorucudur.

ve hiç yapmadigimdir. her seyi son anda yapmayi, hiç bir seyi son ana kadar dusunmemeyi malesef adet edindim. çok spontane yasiyorum, ve bu yuzden de sanirim bir seylere hep geç kaliyorum...
Eğer istediğim bir geleceğe sahip olmazsam intihar etmeye karar verdim. Ciddiyim. Eğer istediğim gibi yaşamayacaksam yaşamanın anlamı yok.
hiç gelmeyecek planlar kurmaktır.