bugün
- ismail kartal14
- bik bik için diktiğim etek17
- 23 mayıs 2024 ali koç basın toplantısı9
- akpnin hala bedava kek vaadini tutmaması13
- sjsjsjsjsjsjsjsjsjsjsj sjs10
- insan olmaya ceyrek kala8
- dünya türkiye'nin neyini kıskanıyor12
- sokak hayvanları uyutulacak66
- anın görüntüsü10
- icardi190535
- psiko bal porsugu8
- galatasaray22
- türkiyedeki rusların gövde gösterisi yapması12
- geldi yine deli11
- 23 mayıs 2024 beşiktaş trabzonspor maçı8
- age of empires'in üstüne oyun var mı12
- afganistan yardımlaşma derneği başkanı16
- 22 mayıs 2024 atalanta bayer leverkusen maçı10
- gecenin şarkısı9
- rusların en iyi olduğu şeyler26
- erkeklerin hep fotoğraf istemesi15
- iran'ın teşekkür mesajında türk bayrağı koymaması14
- erkeklerin sözlükte durma nedeni10
- hangi sözlük erkeğiyle evlenmek istersin8
- spor salonuna gitsem erkekler popoma bakar mı26
- unutulan ünlüler11
- işid'in bütün yaptıkları meşrudur10
- karınızla gratise gider misiniz12
- sokak köpeklerini isteyen evinde baksın9
- fazla bilinmeyen harika şeyler8
- ankarayı öven tip17
- mert hakan yandaş10
- manyak olmaya karar verdim9
- kitap okumanın zararlı ve gereksiz olması14
- kaza yerinin tespiti iran ihası tarafından yapıldı8
- bugün üike olarak resmi yastayız12
- arkadaşlar damatlık bakıyorum da sizce bu nasıl11
- türk kızları neden gülümsemiyor8
- bir galatasaraylının kulağına fred diye fısıldamak12
- akp'nin fenerbahçe ve beşiktaş düşmanlığı10
- bir şarkı sözü der ki11
- insanlara olan inancınızı ne zaman kaybettiniz14
- icardi1905'i silip atmak20
- sevgilinin kız arkadaş lobisi10
- escort ile evlenmek11
- şişmanlar ölünce nereye gider8
- ellerim bos gonlum hos9
- kilo almak için bik bikle evlenmek11
- alex de souza vs fred10
- cumhrbaşkanm sizi dünya yenemedi ben nasıl yeneyim15
insanın yaşayıp geçirmiş olduğu eski günleridir. o günlerin içindeyken kıymetini bilmez insanoğlu. daha ilkokula giderken sadece bir çikolatayla mutlu olabiliyorken, bisiklet sürmekten zevk alabiliyorken, akşam vakti evde olma zorunluluğu kötü gelirdi o çocuğa ve hiç sevmezdi o günleri. biraz büyüdükten sonra, mahallesinden uzak yerlerde top oynamasına, yeni arkadaşlar edinmesine rağmen bu seferde annesinin onu hep merak etmesi zoruna gider ve o günlerin de geçmesini dilerdi hep.
lise'ye geldiğinde artık büyümüştür, biraz daha özgürdür fakat bu seferde ilk defa karşılaştığı sorumluluk alma duygusu ona ağır gelmektedir. bilgisayar başında arkadaşları ile counter oynamak, ya da sinemaya gitmek dururken bu seferde girmesi gereken önemli bir sınavla *karşı karşıya olduğundan, bu dönemide atlatmak ister ve yine o günlerin değerini anlayamaz o genç*. ha bir de tabi ondan bundan gizli gizli sigara içmekte koyar o gence. keşke biraz daha büyüsemde sigarama kimse karşmasa der.
o günleri de atlatmıştır o genç. artık üniversiteli olmuştur. sanki her şey güllük gülistanlık olacaktır artık onun için. artık sigarasınada karışan yoktur, gittiği, gezdiği yerlere de... ama o günlerinde hiç sandığı gibi olmadığını, lisede almak zorunda olduğu sorumluluğun kat ve kat daha fazlasını almak zorunda olduğunun bilincine, daha üniversitenin ilk günlerinde varır. yine şikayet, yine huzursuzluk. işte bu en son ki hayal kırıklığından sonra farkeder ki, keşke o hep şikayet ettiği, mız mızlandığı geçmiş günlere dönebilse. yine tek derdi çikolata yemek olsa ya da lisedeyken hep sorun ettiği dersler olsa, ama yeterki o arkadaşları ile yine o günleri geçirebilse. artık ne o hızlı hızlı ve gizliden içtiği sigaranın o tadını alabilir, ne saçma sapan bir espiriye saatlerce güldüğü andaki mutluluğu yaşayabilirdi o genç.
kıymetini yaşarken anlayamadığımız fakat yaşanmışlık bittikten sonra hep özlemle baktığımız o günleri hatırlamak çok acı verir insana. çoğu kez karıştırır insan, acaba o günler geçmiş günler mi yoksa hiç yaşanmamış günler mi diye.
lise'ye geldiğinde artık büyümüştür, biraz daha özgürdür fakat bu seferde ilk defa karşılaştığı sorumluluk alma duygusu ona ağır gelmektedir. bilgisayar başında arkadaşları ile counter oynamak, ya da sinemaya gitmek dururken bu seferde girmesi gereken önemli bir sınavla *karşı karşıya olduğundan, bu dönemide atlatmak ister ve yine o günlerin değerini anlayamaz o genç*. ha bir de tabi ondan bundan gizli gizli sigara içmekte koyar o gence. keşke biraz daha büyüsemde sigarama kimse karşmasa der.
o günleri de atlatmıştır o genç. artık üniversiteli olmuştur. sanki her şey güllük gülistanlık olacaktır artık onun için. artık sigarasınada karışan yoktur, gittiği, gezdiği yerlere de... ama o günlerinde hiç sandığı gibi olmadığını, lisede almak zorunda olduğu sorumluluğun kat ve kat daha fazlasını almak zorunda olduğunun bilincine, daha üniversitenin ilk günlerinde varır. yine şikayet, yine huzursuzluk. işte bu en son ki hayal kırıklığından sonra farkeder ki, keşke o hep şikayet ettiği, mız mızlandığı geçmiş günlere dönebilse. yine tek derdi çikolata yemek olsa ya da lisedeyken hep sorun ettiği dersler olsa, ama yeterki o arkadaşları ile yine o günleri geçirebilse. artık ne o hızlı hızlı ve gizliden içtiği sigaranın o tadını alabilir, ne saçma sapan bir espiriye saatlerce güldüğü andaki mutluluğu yaşayabilirdi o genç.
kıymetini yaşarken anlayamadığımız fakat yaşanmışlık bittikten sonra hep özlemle baktığımız o günleri hatırlamak çok acı verir insana. çoğu kez karıştırır insan, acaba o günler geçmiş günler mi yoksa hiç yaşanmamış günler mi diye.
Gündemdeki Haberler
güncel Önemli Başlıklar