bugün

Fakirin paradan haberi yok ama zenginin meyvesini koy votkasina.
böyle olacağını biliyordum.
Allah bir kapıyı kapatıyor öbürünü içeriden kitliyor.
"Gitmek gerekir bazen, fazla yormadan, daha çok bıktırmadan... Eğer vaktiyse, ardına bile dönüp bakmadan."
görsel
akşam ezanı kaçta okunuyodu?
Herkesin bir hikayesi vardır.
Duvarları maviye boyadım. Maviyi çok seversin.
görsel
Bugünde özledim seni, sanırım yarın biraz daha fazla.
Etrafım çok kalabalık ama hepsi merhabalık.
Durup durup ıssız yerlerde
“güçlü ol ey kalbim, güçlü ol
Daha çok işimiz var” diyorum
Sonra kendime baktım, tıklım tıklım yalnızdım.
ben seni bizim olmayan bir şarkının nakaratında sevdim.
mavinin farklı tonlarıydık...
Ey gül! Neden solarsın bakmazsın maziye?
Vuslat mı beklersin bu hasret niye?
Hayat günlük defter yaprağı.
Hazan gelir dökülür.
Gelirken ne getirilir ki.
Giderken ne götürülür.
Senli yıllar tek hayalimdi, seninle geçen yıllar tek yaram kaldı.
Siktin formatı eyledin viran
Muslera gitti oldun viran
Sikerim böyle vaziyeti
Yaşasın 23 Nisan.
en son adem ağacın altında uykuya daldı ve kitabın hiç bir yerinde uyandığına dair söz iz yok.

insan uykudadır.
Git sevcek baska birini bul beni sevme dedi.

Sigara icmiyorum ama annemden bi tane calip yakcam amk boyle olmicak.
görsel
içim şimdi içime sığıyor, kıpır kıpır olmuyor seni görünce.
aslında insanı en çok acıtan şey; hayal kırıklıkları değil, yaşanması mümkünken yaşayamadığı mutluluklardır.

(bkz: fyodor mihaylovic dostoyevski)
Canın çıkar da sesin çıkmaz bazen.