gece sayıklamaları

Bana bahşedilen kalenin krallığında, ağır akıl tacımla oturuyorum. Şaklabanlıklar yapan, tepinip, taklalar atan soytarım zaman. Arsızca sırıtıyor, ürperiyorum.

Cellat! Al şu mendeburun başını vur, bana kellesini getir. Onu yakama iliştireceğim. Görüntünün esaretinden kurtulmuş aynamda kendime iyice nazar edeceğim.

Belki de, eskiyip solmuş mor elbisemi giyeceğim, kendimi onaylamak için. Kelebek kanadının dokunuşu kadar hafifletmeli vicdanımı emirlerim. Elimden gelenin en iyisidir eldivenlerim, onları giyince daha bir görünmezim.

Sen! öyle durma, git ayakkabı ağacına astığın yüksek topuklularımı getir, üstüne çıkıp yıldızları seyredeceğim. Siyah pelerinimi de unutma, gece rüzgarlarında yeterince kararmıştır; geceyi giyinmeliyim.

Şimdi hazırım, ölümün balosuna gidebilirim.

"mmmmhhh
ya da şarkı söylenir.
şaşırmadan tüm şarkıyı söylediğimdenn bahsediyorlar uyurken