bugün

Hafiz-i Şirazi'nin şiiridir;

Kaybolup gitmiş Yusuf, Kenan iline geri gelir, üzülme!

Bu hüzünler evi, gün olur yine gül bahçesine döner, üzülme

Ey gamlar çeken gönül dertlenme, hâlin düzene girer;

Bu perişan baş, yine bir hâle yola girer, üzülme!

Hele iki gün muradımızca dönmediyse,

Devrân hep bir türlü dönmezse, üzülme

Hele sağlık olsun, ömrünün baharı gitmezse,

Ecel gelmezse, ey güzel nağmeli bülbül,

Yine çemen tahtında gül şemsiyesini başına tutarsın, üzülme!

Gönül; yokluk seli, varlık yapısını kökünden yıkıp götürse bile,

Mâdem ki kaptanın Nûh;tur, üzülme!

Kendine gel, gayb sırlarını bilmezsin sen!

Ümidini kesme, elemlenme, perde ardında gizli oyunlar var, üzülme

Kâbe'ye varmak iştiyâkıyla yürürken çölde, ayağına dikenler batarsa üzülme

Konak pek korkulu, maksad da çok uzak, ama

Hiçbir yol yoktur ki, sonu olmasın, üzülme

insanı hâlden hâle sokan Allah, sevgilinin ayrılığındaki hâlimizi de bilir

Rakibin verdiği zahmetleri de, üzülme

Hâfız; yoksulluk bucağında, karanlık gecelerde

Virdin; duâ ve Kur'ân oldukça gam yeme